ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ
Το δηλητήριο της μέλισσας είναι μια χημική ουσία που παράγεται από ειδικούς αδένες της μέλισσας και αποθηκεύεται σε ειδικό σάκο στην ουρά της. Ο σάκος αυτός αδειάζει μέσω ενός πριονωτού κεντριού. Μια πολύ νεαρή μέλισσα έχει ελάχιστο δηλητήριο, η ποσότητα του οποίου αυξάνει καθώς η μέλισσα μεγαλώνει. Η μέγιστη ποσότητα δηλητηρίου είναι περίπου 0,3mg όταν η μέλισσα γίνει 15-18 ημερών. Μετά από αυτή την ηλικία η ποσότητα του δηλητηρίου παραμένει σταθερή και δεν ανανεώνεται στην περίπτωση που ο σάκος αδειάσει. Για την παράγωγη δηλητηρίου οι μέλισσες χρειάζονται γύρη. Το κέντρισμα της μέλισσας και το εγχεόμενο δηλητήριο αποτελεί το κύριο αμυντικό της όπλο. Το κεντρί της μπορεί να τσιμπήσει μία μόνο φορά καθότι είναι πριονωτό και δεν μπορεί να το τραβήξει πίσω. Έτσι αποκολλάτε από το σώμα της και παραμένει στο τσιμπημένο σώμα μαζί με τον μικρό σάκο με το δηλητήριο. Το αποκολλημένο κεντρί πάλλεται και σε κάθε κίνηση του εγχέει περισσότερο δηλητήριο στο τσιμπημένο σώμα.
ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ
Το δηλητήριο της μέλισσας είναι διαυγές, πτητικό, με πικρή γεύση, χαρακτηριστική αρωματική χροιά και δίνει όξινες αντιδράσεις. Όταν αφαιρεθούν όλα τα πτητικά υγρά του, το δηλητήριο είναι στέρεο, κρυσταλλικής υφής, αλμυρής γεύσης και λευκού/ωχρού χρώματος.
ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ
Το δηλητήριο της μέλισσας είναι πιο τοξικό από το δηλητήριο της σφήκας, και έχει εντελώς διαφορετική σύσταση. Τυπικά, για να πεθάνει κάποιος από την τοξικότητα του δηλητηρίου θα πρέπει να δεχτεί περίπου 500 μελισσοβελονισμους ταυτοχρονα σε διαφορετικά σημεία του σώματος του. Παρόλα αυτά, για κάποιο άτομο το οποίο είναι αλλεργικό στο δηλητήριο της μέλισσας μπορεί να επέλθει ο θάνατος από μόνο έναν μελισσοβελονισμο διαμεσω αναφυλακτικου, αλλεργικού σοκ. Στην περίπτωση που ένα τέτοιο σοκ δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα με ένεση αδρεναλίνης ή επινεφρινης, ο θάνατος επέρχεται σε 30-40 λεπτά περίπου.
ΧΗΜΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ
Το δηλητήριο περιέχει 2 συστατικά, ένα όξινο και ένα αλκαλικό. Κατά την στιγμή του τσιμπήματος γίνεται μίξη και των 2 συστατικών. Γενικά, η χημική σύσταση του δηλητηρίου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη, μελετάται από διαφόρους ερευνητές από την δεκαετία του ’50, παρόλα αυτά δεν είναι πλήρως αποσαφηνισμένη. Γενικά, το δηλητήριο περιέχει αρκετές γνωστές βιοχημικές και φαρμακολογικά ενεργές χημικές ουσίες όπως ισταμινη, ντοπαμινη, μελιτινη, απαμινη, μινιμινη, διάφορα πολυπεπτίδια, ενζυμα και άλλα.
ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ
Σήμερα, υπάρχει η δυνατότητα συλλογής του δηλητηρίου της μέλισσας χωρίς την θανάτωση της μέλισσας. Αυτό δίνεται με εξειδικευμένες συσκευές που τοποθετούνται στο μελίσσι. Το δηλητήριο συλλέγεται σε στερεή μορφή. Η συλλογή του δηλητηρίου δίνει την δυνατότητα παρασκευής ειδικών φαρμάκων και τον πιο «εξιχρονισμενο» μελισσοβελονισμο με αμπούλες δηλητηρίου και ειδικό πιστολι. Το δηλητήριο της μέλισσας θεωρείται ότι είναι αρκετά δραστικό, ακόμη και μετά την συλλογή του. Παρόλα αυτά, το δηλητήριο, όπως όλα τα προϊόντα της κυψέλης, είναι πάντα δραστικότερο όταν δεν υφίσταται κατεργασία και επεμβάσεις. Το δηλητήριο σε στερεή μορφή χρησιμοποιείται για την παρασκευή θεραπευτικών σκευασμάτων.
ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ
Ο τρόπος, με τον οποίο δρα το δηλητήριο της μέλισσας στον ανθρώπινο οργανισμό, είναι ακόμη άγνωστος και δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένος. Παρόλα αυτά το δηλητήριο της μέλισσας χρησιμοποιούταν από τον καιρό του Ιπποκράτη και ήταν γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες σε εκφυλιστικές παθήσεις και σε αυτοανοσα νοσήματα όπως αρθρίτιδες, ρευματοειδής παθήσεις, παραμορφωτική σπονδυλαρθρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλακάς, οστεοποίηση συνδέσμων, νευραλγίες, νευρομυαλγιες, οσφυαλγίες κ.α. Έχει χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση σοβαρών καρδιακών νοσημάτων, φαίνεται ότι έχει ρυθμιστική δράση στην αρτηριακή πίεση, έχει ευεργετικές δράσεις στην αθηροσκλήρωση και στο περιφερειακό αγγειακό σύστημα, έχει αγγειοδιασταλτικές και αντιπηκτικές ιδιότητες και βοηθά στο γαστρικό έλκος. Ευρήματα δείχνουν ότι βοηθά και εξομαλύνει την έμμηνο ρύση, βελτιώνει την ποιότητα και την ποσότητα του σπέρματος των αντρών και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Σήμερα φαίνεται να είναι πολλά υποσχόμενο για την θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου, όπως αποδείχτηκε από την επιστημονική κοινότητα. Μελλοντικά, ενδέχεται να στηριχτούν πάνω στο δηλητήριο της μέλισσας (και σε άλλα δηλητήρια...) νέου τύπου χημειοθεραπείες που δεν θα έχουν ή θα έχουν μειωμένες παρενέργειες.
ΜΕΛΙΣΣΟΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ
Ο μελισσοβελονισμος είναι ο βελονισμός με κεντριά μελισσών σε βελονιστικα σημεία, σε αρθρώσεις και άλλα σημεία του σώματος. Ο αριθμός των τσιμπημάτων και η συχνότητα αυτών εξαρτάται από την πάθηση και την σοβαρότητα αυτής. Τυπικά, σε μια θεραπεία βελονισμού μπορούν να χρειαστούν 5 ή περισσότερα τσιμπήματα, 1-3 φορές την εβδομάδα ή και συχνότερα. Γίνεται από απολύτως εξειδικευμένο θεραπευτή-μελισσοβελονιστη που συνήθως είναι βοτανοθεραπευτης ή/και βελονιστής.
Στην πράξη, για να κάνει μελισσοβελονισμο κάποιος θα πρέπει να διαθέτει ένα μελίσσι σε οικείο περιβάλλον, να έχει ειδικές οδηγίες από κάποιον ειδικό και να έχει εκπαιδευτεί (αυτός ή κάποιος άλλος) στο να τις εφαρμόζει. Άλλη λύση είναι να επισκέπτεται κάποιον ειδικό που διαθέτει πρόσβαση σε μελίσσια ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Γενικά, φαίνεται ότι ο μελισσοβελονισμος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτικό άλλα και ως προληπτικό μέσο.
Ο μελισσοβελονισμος δεν πρέπει να γίνεται από μελισσοκόμους, εντομολόγους, γεωπόνους ή ακόμη και ιατρούς που δεν έχουν ειδική εκπαίδευση στον μελισσοβελονισμο και σε εξειδικευμένα πρωτόκολλα. Ο μελισσοβελονισμος δεν πρέπει να εφαρμόζεται τυχαία και ανεύθυνα μελισσοβελονισμος μελετάται συστηματικά και επιστημονικά άδω και λίγο καιρό μόνο, γι’αυτο δεν είναι τεκμηριωμένος ιατρικά και ως εκ τούτου δεν αποτελεί ιατρική πράξη. Παρόλα αυτά, είναι πολλά υποσχόμενος.
Στην Αμερική και την Αυστραλία, ο μελισσοβελονισμος έχει «εκσυγχρονιστεί» περισσότερο απ’οτι στις άλλες περιοχές του κόσμου. Την τελευταία δεκαετία, όλο και περισσότερα πανεπιστήμια ιατρικής, φαρμακολογίας, βιοχημείας και βιοφυσικής μελετανε τον μελισσοβελονισμο και το δηλητήριο της μέλισσας.
ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΣΕ ΤΙ ΠΟΣΟΤΗΤΑ?
Ο τρόπος λήψης του δηλητηρίου καθορίζεται αποκλειστικά από ειδικό μελισσοθεραπευτη, ο όποιος και τον επιλεγεί. Η δοσολογία λήψης ρυθμίζεται αυστηρά από τον ειδικό μελισσοθεραπευτη-μελισσοβελονιστη που μας επιβλέπει. Στην περίπτωση λήψη δηλητηρίου σε στερεή μορφή κάψουλας ή άλλου σκευάσματος με σκοπό την πρόληψη και την γενικότερη τόνωση, η χρήση γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης του σκευάσματος. Το συλλεγόμενο δηλητήριο σε ξηρά μορφή ονομάζεται apitoxin. Η διαφορά του Apitoxin, με το δηλητήριο κατ’ ευθείαν από το τσίμπημα της μέλισσας, είναι ότι το Apitoxin λειτουργεί μόνον διεγερτικά, καθώς οξειδώνεται απ’ τον ατμοσφαιρικό αέρα και γίνεται όξινο λόγω του φυσιολογικού ορού που του προσθέτουν κατά την αραίωση. Το άμεσο τσίμπημα μέλισσας στο σώμα, μετά την αρχική διέγερση που προκαλεί, λειτουργεί ηρεμιστικά και, εν τέλει, εξισορροπεί τον οργανισμό μας.
Δεν ξέρουμε ποτέ πόσο δραστικό είναι το Apitoxin, σε αντίθεση με το δηλητήριο του τσιμπήματος της μέλισσας, το οποίο διαφοροποιείται σε προβλέψιμο εύρος, λόγω της ηλικίας της μέλισσας και λόγω της γύρης και το μελιού που τρώει. Ακόμη κι από την ίδια κυψέλη, οι μέλισσες έχουν διαφορετικής ποιότητας και ποσότητας δηλητήριο. Η σύνθεσή του δεν είναι σταθερή, είναι όμως σταθερότερη του συλλεγόμενου δηλητηρίου.
ΓΝΩΣΤΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ
Βελτιώνει την κυκλοφορία αίματος, βελτιώνει την δύναμη της καρδιάς, βελτιώνει την διαπερατότητα των αγγείων και ενισχύει την φυσική δύναμη σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Έχει εξαιρετικά ισχυρή αντιφλεγμονώδη, ενώ παράλληλα ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό και το ρυθμίζει. Έχει αντιοξειδωτική, αντιγηραντική, ισχυρά αναλγητική και αντιβακτηριδιακή δράση. Βρίσκει νέους δρόμους και συντομεύει την κίνηση μεταξύ των νευροδιαβιβαστών. Είναι αντισπασμωδικό, αυξάνει την οξυγόνωση των πνευμόνων και προσφέρει ένα συνολικό αίσθημα τόνωσης και πνευματικής ανάτασης.
Το δηλητήριο είναι 60 φορές πιο δραστικό από την κορτιζόνη, σε διάφορες παθήσεις.
Σχετικά με το αναπνευστικό σύστημα, δίνει άριστα αποτελέσματα στο άσθμα, στην χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και στο εμφύσημα.
Τα τσιμπήματα γύρω από μια δερματική ουλή είναι ικανά να την «σβήσουν» σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και να αποκαταστήσουν το δέρμα, δεδομένου ότι το δηλητηρίου έχει την ικανότητα να δημιουργεί νέα αγγεία στην περιοχή. Θεραπεύει τα εκζέματα, τα τοπικά έλκη. Εφαρμόζεται σε δερματικούς όγκους όπως ο καρκίνος του δέρματος με τσιμπήματα γύρω γύρω από αυτόν, τα οποία μπορούν να τον εξαφανίσουν σταδιακά. Είναι πολύ ωφέλιμο στην ψωρίαση με τα αποτελέσματα να είναι άλλοτε καλά και άλλοτε ουδέτερα.
Είναι πασίγνωστα τα αποτελέσματα του δηλητηρίου στον ερυθροματώδης λύκος και στην σκλήρυνση κατά πλάκας.
Βοηθά στο καρδιαγγειακό σύστημα, ρυθμίζει την πίεση του αίματος, θεραπεύει τις αρρυθμίες, την αρτηριοσκλήρυνση και τις φλεγμονές των αρτηριών. Δίνει άριστα αποτελέσματα σε μολύνσεις από ιούς και βακτήρια. Το τσίμπημα της μέλισσας, ήδη χρησιμοποιείται στην Ιαπωνία, προληπτικά ως αντί-γρυπικό εμβόλιο σε μικρά παιδιά και μεγάλους.
Βοηθά πολύ σε χρόνιους νευρομυικους πόνους, στο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα παύει τον πόνο και βοήθα στην υποχώρηση του ιστού που υπεραναπτύχθηκε και πιέζει τα νεύρα και τα αγγεία. Βοηθά στην ισχιαλγία σε διάφορες νευρίτιδες, ινομυαλγίες κλπ. Θεραπεύει το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Θεραπεύει τενοντίτιδες και επικονδυλητιδες και άλλες φλεγμονές.
Το δηλητήριο είναι πολύτιμο σε όλες τις ρευματοειδής παθήσεις όπως η Ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, η ψωριακή αρθρίτιδα, ενώ η ουρική αρθρίτιδα (ποδάγρα), μπορεί να θεραπευτεί με λίγα τσιμπήματα και κατάλληλη διατροφή.
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΩΝ
Στις καρδιακές και νεφρικές ανεπάρκειες απαιτείται συνεργασία με ιατρική ομάδα, καθώς πρέπει να βρεθεί η ισορροπία Δηλητηρίου–Ασθένειας. Αυτό ισχύει και για τον ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη, όπου το δηλητήριο μελισσών τον κάνει ασταθή. Τέτοιες ομάδες στην Ελλάδα δεν υπάρχουν, υπάρχουν όμως στην κοντινή Ρουμάνια.
Αντένδειξη υπάρχει όταν κάποιος πάσχει από Υπερθυρεοειδισμό ή τον ασταθή θυρεοειδισμό τύπου Hasimoto και από Υποεπινεφριδιακή λειτουργία. Επίσης, αντενδείκνυται σε ασταθείς ψυχιατρικές καταστάσεις (ψυχώσεις), στην φυματίωση, στην κίρρωση ήπατος, όταν υπάρχει έντονο άγχος, στα πεπτικά έλκη και όταν κάποιος παίρνει αντι-υπερτασικά φάρμακα με β’ υποδοχείς, μιας και η αδρεναλίνη που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπισή ενδεχόμενου αναφυλακτικού σοκ, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα σε σε αυτή την περίπτωση.
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ
Φυσιολογικές αντιδράσεις στο τσίμπημα της μέλισσας είναι ο πόνος, η ερυθρότητα, το οίδημα, η φαγούρα και κάποια λεμφατικά ιδιοπαθή προβλήματα. Όταν τέτοια συμπτώματα παρουσιαστούν μετά από ένα τσίμπημα δεν αποτελούν αλλεργική αντίδραση, και εν γένει, δεν θα πρέπει να υπάρχει ανησυχία. Ανησυχία θα πρέπει να υπάρξει όταν δεν παρουσιαστεί κανένα σύμπτωμα ή όταν παρουσιαστεί κάποιο οίδημα μακριά από την περιοχή του τσιμπήματος. Για να μην πονάει μια περιοχή μετά το τσίμπημα με το κεντρί της μέλισσας πρέπει να ψύξουμε την περιοχή ή/και να επαλείψουμε κάποια αλοιφή πρόπολης ή αλοιφή κατά των οιδημάτων (π.χ tiger balm). Τα τσιμπήματα στο δέρμα του κρανίου μπορούν να επιτρέψουν στο δηλητήριο να περάσει σε αρτηρία και να έχουμε συμπτώματα μικροαλλεργίας όπως κόπωση, νύστα και υψηλό πυρετό.
ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΑΣ
1 . Πριν χρησιμοποιήσουμε την θεραπεία με δηλητήριο κάνουμε πάντα, μια σχετική νηστεία, αποτοξίνωση, χρησιμοποιώντας παράλληλα βότανα που αποβάλουν τις τοξίνες απ’ το σώμα, διαμέσω των νεφρών, του ήπατος και του παχέως εντέρου. Αποτοξίνωση μπορεί να γίνει και διαμέσω των πνευμόνων και του δέρματος.
2 . Βελτιώνουμε την λειτουργία των εσωτερικών οργάνων, ειδικά των επινεφριδίων, με βοτανικά αφεψήματα.
3 . Θρέφουμε τα δομικά υλικά του σώματος μας, με καλή τροφή και μελισσοκομικά προϊόντα, όπως γύρη, μέλι, μελισσοψωμο και πολτό. Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα βότανα της κυψέλης έχουν συνεργηστικη δράση και δουλεύουν καλυτέρα όταν συνδυάζονται με σοφία.
4 . Πρώτα από όλα πρέπει να εκτελείται ένα πρωταρχικό αλλεργικό τεστ. Δεν κάνουμε βελονισμό με άδειο ή πολύ γεμάτο στομάχι. Δεν κάνουμε βελονισμό αν είμαστε αγχωμένοι, στενοχωρημένοι ή έχουμε αμφιβολίες και φόβο. Είναι καλό, πριν τον μελισσοβελονισμο να καταναλώνουμε ένα αφέψημα με πολλά μέταλλα, χαλαρωτική και διουρητική δράση.
http://apistherapy.blogspot.com/
