Σε όλο τον κόσμο πλέον είναι μεγάλο το ενδιαφέρον για το barefooting (όπως ονομάζεται) και για την μεταστροφή αυτή προς το φυσικό τρόπο ζωής του αλόγου για το δικό του καλό .
Αθλητές από όλο τον κόσμο αφαιρούν τα πέταλα από τα άλογά τους και με διαπιστωμένα θαυμάσια αποτελέσματα και θεραπείες από χρόνια προβλήματα
Για να δούμε λίγο και αυτό το θέμα μιας και τελευταία φαίνεται να απασχολεί όλο και περισσότερο κόσμο .
Αλήθεια, μήπως σας φαίνεται τρελό να βγάλετε τα πέταλα από τα άλογά σας ??
Η ανάγκη για πέταλα έχει τις ρίζες της στο Μεσαίωνα , όταν τα άλογα από τα λιβάδια που έβοσκαν ελεύθερα μεταφέρθηκαν σε στάβλους , μέσα στα κάστρα (για λόγους ασφαλείας) . Αντί λοιπόν να βαδίζουν , συνεχώς , σε φυσικό έδαφος , παρέμεναν για πολλές ώρες πάνω στο μαλακό και βρώμικο από ακαθαρσίες υπόστρωμα των στάβλων , καταστρέφοντας έτσι τα προηγουμένως σκληρά σαν πέτρα νύχια τους .
Από όσο γνωρίζουμε , τα άλογα δεν χρειάζονται πέταλα και στην πραγματικότητα τα πέταλα κάνουν κακό στην υγεία , ασφάλεια και στον βηματισμό των αλόγων.
Σύμφωνα με τις τελευταίες και πιο έγκυρες μελέτες , η υγεία της οπλής του αλόγου είναι εξ?ολοκλήρου βασισμένη στο περιβάλλον και όχι στην γενετική .
Από Αραβικά μέχρι Quarters και όλες τις άλλες διασταυρώσεις , όλα τα άλογα
έχουν την δυνατότητα , με το κατάλληλο περιβάλλον , να αποκτήσουν τέλεια σκληρά και αξιόπιστα πόδια (οπλές) .
Υπάρχουν μερικοί πολύ καλοί λόγοι γι? αυτό ,π.χ για την ασφάλεια του ιππέα και του αλόγου (γλιστρήματα) αλλά και και για την καλή υγεία και μακροβιότητα του αλόγου . Οι ιδιοκτήτες αλόγων θα πρέπει να σκεφθούν πολύ σοβαρά να αφαιρέσουν τα πέταλα από τα άλογά τους .
Η οπλή μεταβάλλεται σε μέγεθος και σχήμα με την κίνηση του αλόγου .
Αν πάρουμε μια οπλή ενός πεταλωμένου αλόγου και πάρουμε το αποτύπωμά της σε ένα φύλλο χαρτί , αφαιρέσουμε το πέταλο , περιμένουμε 15 λεπτά και αποτυπώσουμε ξανά το σχήμα της σε ένα δεύτερο φύλλο χαρτί , θα διαπιστώσουμε ότι η οπλή έχει μεγαλώσει . Και σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα η οπλή θα αλλάξει και σχήμα .
Σε περίπου 2 χρόνια (με το κατάλληλο περιβάλλον) η οπλή θα αλλάξει και θα πάρει το φυσικό της σχήμα και μέγεθος (που είναι μεγαλύτερο από πρίν) και στην περίπτωση των μπροστινών ποδιών πολύ πιο στρογγυλό από αυτό των πεταλωμένων αλόγων .
Όταν ένα άλογο με φυσικό σχηματισμό οπλών βάζει βάρος στο πόδι του οι πτέρνες συναντούν το έδαφος και διαστέλλονται . Η ενέργεια (που προέρχεται από την μεταφορά του βάρους κατά την κίνηση) ταξιδεύει , σαν ένα κύμα , εσωτερικά της οπλής από τις πτέρνες προς το πρόσθιο μέρος της , διαστέλλοντας όλη την οπλή .
Η ελαφρώς κοίλη σόλα της οπλής κάμπτεται προς το έδαφος δημιουργώντας «μια απορροφητική δύναμη» , όπως χαρακτηριστικά περιγράφει ένας ερευνητής .
Αυτό και η αυξημένη αίσθηση , αντιολισθητικότητα (grip) και αντίληψη για το που βρίσκονται τα πόδια τους, εξηγούν γιατί τα άλογα χωρίς πέταλα έχουν τόσο σίγουρο «πάτημα» .
Τα δε οπίσθια πόδια του αλόγου , με οπλές που λόγω σχήματος έχουν ακόμη μεγαλύτερη κοιλότητα, λειτουργούν σαν εργαλεία που «βεντουζάρουν» στο έδαφος, λόγω της μεγαλύτερης υποπίεσης που μπορούν και αναπτύσσουν .
Όταν η οπλή είναι πεταλωμένη και φυλακισμένη στο σίδερο , τότε δεν μπορεί να συστολοδιασταλλεί .
Σκεφθείτε τα δικά σας πόδια . Όταν δοκιμάζετε καινούργια παπούτσια τα πόδια σας δεν έχουν φορτίο ? βάρος . Γιαυτό σηκώνεστε και κινείστε γύρω γύρω (βάζοντας βάρος στα πόδια σας) για να βεβαιωθείτε ότι υπάρχει χώρος για τα δάκτυλά σας και ότι όλο το πόδι είναι άνετο. Αν αγοράσετε ένα παπούτσι για τρέξιμο , ίσως τρέξετε λιγάκι επί τόπου για να βεβαιωθείτε ότι το παπούτσι δεν θα σας ενοχλήσει και ότι τα πόδια σας θα κινούνται ελεύθερα .
Τα άλογο όμως πεταλώνεται όταν οι οπλή δεν δέχεται φορτίο και φυσικά το πέταλο δεν κινείται και ούτε επιτρέπει (την υπο φόρτιση/αποφόρτιση) μεταβολή ?προσαρμογή της οπλής . Τα καρφιά και τα clips των πετάλων φροντίζουν γιαυτό .
Πειράζει που η οπλή χάνει την όλη αυτή την φυσική της κινητικότητα ? Απολύτως σίγουρο !!!!
Τα πόδια του αλόγου είναι πολύ μακριά απο τη καρδιά του .
Γι'αυτόν τον λόγο η φύση προνόησε και εφοδίασε το άλογο με βαλβίδες στις αρτηρίες των άκρων του ώστε να γίνεται σωστά η κυκλοφορία του αίματος.
Οι βαλβίδες αυτές ανοίγουν με την φόρτιση (σε βάρος) και κλείνουν με την αποφόρτιση της οπλής κινώντας έτσι το αίμα.
Το δικό μας φλεβικό σύστημα λειτουργεί με παρεμφερή τρόπο .
Πολλοί μελετητές των αλόγων θεωρούν τις οπλές τους σαν 4 πρόσθετες καρδιές οι οποίες συνεισφέρουν και βοηθούν το έργο του πρωτεύοντος οργάνου (καρδιάς) .
Φωτογραφίες του αρτηριακού συστήματος ,ενός αλόγου που δεν φέρει πέταλα , αποκαλύπτουν ένα πυκνό και πολυσύνθετο αγγειακό δίκτυο σημαντικά πιο ανεπτυγμένο από αυτό ενός αλόγου που φέρει πέταλα .
Το αποτέλεσμα είναι (στο πεταλωμένο άλογο) η μικρότερη ροή αίματος και αυτό σημαίνει σημαντικά μειωμένη ικανότητα αίσθησης και αντίληψης (στην περιοχή της οπλής και όχι μόνον) και μειωμένη ικανότητα θεραπείας των κάτω άκρων .
Ιππείς των οποίων τα άλογα τους κτυπούν τις οπλές τους σε εμπόδια, σε πόρτες, σκοντάφτουν ,παραπατάνε κ.λ.π , θα πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά την πρόκληση που αντιμετωπίζει το άλογο τους το οποίο καλείται να εργασθεί έχοντας μειωμένη αίσθηση στις οπλές του .
Και εμείς μπορούμε να κάνουμε ορειβασία με μουδιασμένα πόδια , αλλά δεν είναι όμως ευχάριστο .
Το βάρος του πετάλου επίσης επηρεάζει τον φυσικό βηματισμό του αλόγου.
Και η ανύψωση αλλά και η κίνηση της οπλής προς τα εμπρός επηρεάζονται αρνητικά .
Κάτι ανάλογο μπορούμε να σκεφτούμε για εμάς αν είχαμε π.χ δεμένα μικρά βάρη στους αστραγάλους μας .
Μπορούμε να κινηθούμε και να τρέξουμε ακόμη , αλλά δεν θα είναι άνετα και θα επηρεασθεί και η ταχύτητά μας και ο βηματισμός μας καθώς οι κραδασμοί θα μεταφέρονται σε όλο μας το σώμα μέσω του μυοσκελετικού συστήματος.
Τα πέταλα ΔΕΝ προστατεύουν τις οπλές από τις πέτρες όπως πιθανόν κάποιοι νομίζουν . Σκεφτείτε απλά όλες αυτές τις πέτρες από τις οποίες θα περάσει ένα άλογο που καλπάζει με πέταλα και θα σφυροκοπήσουν το κάτω μέρος των οπλών του . Το πεταλωμένο πόδι συνήθως δεν νοιώθει τις πέτρες και το άλογο δεν προσέχει που πατάει .
Μια φυσική , σκληρυμένη οπλή ,προσαρμοσμένη και εξοικειωμένη με το σκληρό έδαφος θα τα καταφέρει θαυμάσια στις πέτρες .
Εν κατακλείδι , το άλογο, όταν του αφαιρεθούν τα πέταλα και με την κατάλληλη περιποίηση των οπλών του, θα αποκτήσει ξανά το φυσικό του βηματισμό και την φυσική του χάρη .
Πολλά κινητικά προβλήματα και δυσλειτουργίες των αρθρώσεών του με τον καιρό θα εξαφανισθούν ή θα μειωθούν σημαντικά .
Το άλογο θα αποκτήσει «σίγουρο πάτημα» διότι, απλά, θα νοιώθει που θα βρίσκεται η κάθε οπλή του .
Οι αισθητήρες αφής και πίεσης (propioceptors) που βρίσκονται στο πίσω μέρος των οπλών του θα ξαναρχίσουν να λειτουργούν μεταφέροντας μηνύματα προς τον εγκέφαλο του αλόγου (ξενίζοντάς το αρχικά)
Όταν υπάρχουν πέταλα οι αισθητήρες αυτοί απλά δεν λειτουργούν .
Με την αφαίρεση των πετάλων , αρχικά το τοίχωμα της οπλής θα σπάσει σε διάφορα σημεία διότι είναι αδύναμο και αναποτελεσματικό .
Αυτό όμως είναι τελικά καλό . Ταυτόχρονα βλέπουμε νέο , ισχυρό και υγιές τοίχωμα να παράγεται από την στεφάνη ( coronary band) για να αντικαταστήσει το κατεστραμμένο .
Αν περιποιόμαστε την οπλή τακτικά με τα ανάλογα εργαλεία μας κάθε 3-4 εβδομάδες (πιο συχνά τον πρώτο καιρό) αποφεύγουμε ανεπιθύμητες αποκλίσεις από το ζητούμενο που είναι η φυσική και ισορροπημένη οπλή .
Αρχικά , τα πόδια του αλόγου μπορεί να γίνουν ευαίσθητα .
Δεν είναι , βλέπετε, μόνο η οπλή που πρέπει να αλλάξει και να προσαρμοσθεί. Όλες οι δομές και οι ιστοί που υπάρχουν μέσα στην οπλή θα αλλάξουν και θα δυναμώσουν με τον χρόνο . Ανάλογα πάντα και με το μέγεθος της ζημιάς που έχει υποστεί η οπλή από το πετάλωμα .
ίσως χρειασθούν 1-2 κύκλοι ανάπτυξης της οπλής (6-8 μήνες ο κύκλος) για να αποκατασταθεί η ισορροπία και το σωστό , φυσικό, σχήμα .
Ενδιαμέσως όμως , το άλογο σας επειδή νοιώθει πλέον τα πόδια του, θα βελτιώσει το βήμα του , οι μύες του θα προσαρμοσθούν στον νέο βελτιωμένο βηματισμό του και η καλύτερη και ισχυρότερη κυκλοφορία του αίματος θα του χαρίσει μεγαλύτερη ικανότητα και ταχύτητα θεραπείας απο τραυματισμούς κ.λ.π
Μερικά άλογα παρουσιάζουν οιδήματα και φλεγμονές . Δείχνει να είναι φριχτό όπως περπατούν κουτσαίνοντας , αλλά, αληθινά, αυτά είναι μερικοί απο τους τρόπους που έχει η φύση για να αποβάλλει τις τοξίνες απο τις οπλές και απο το σώμα του αλόγου . Όλα αυτά, τα οιδήματα κ.λ.π , εξαφανίζονται σε περίπου 3 εβδομάδες ή και λιγότερο . Η κίνηση βοηθά τη γρηγορότερη αποκατάσταση . Όπως και τα άγρια άλογα , με την κατάλληλη περιποίηση κατά την διάρκεια της προσαρμογής , το άλογό σας θα είναι υγιές και αξιόπιστο σε όλες τις συνθήκες εργασίας και μπορεί να ζήσει και περισσότερο λόγω της καλύτερης κυκλοφορίας του αίματος .
Όταν ένα άλογο είναι πλέον χωρίς πέταλα το καλύτερο για αυτό θα ήταν να μπορούσε να ζεί μαζί με άλλα άλογα σαν κοπάδι , να κινείται με την θέλησή του σε μέρη με φρέσκο νερό και σε ποικιλία εδαφών .
Η κίνηση μπορεί να ενισχυθεί και από περπάτημα με το χέρι δίπλα από το άλογο και ,φυσικά , πάνω στο άλογο , ιππεύοντάς το σε οποιοδήποτε έδαφος το άλογο μπορεί να κινηθεί χωρίς να πονάει . Τα πόδια των αλόγων μπορούν να κινηθούν σε οποιοδήποτε είδος εδάφους αρκεί προηγουμένως να προσαρμοσθούν σε αυτό . Είναι στ αλήθεια τόσο απλό τελικά .
Αν θέλετε να ιππεύσετε το άλογό σας σε έδαφος διαφορετικό (σκληρότερο ή βραχώδες) από αυτό που το άλογο περνάει τον περισσότερο (καθημερινό) χρόνο του τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και μποτάκια οπλών για τα μπροστινά του πόδια .
Θα του εξασφαλίσετε καλύτερη ποιότητα και άνεση και πιθανόν θα αποφύγετε προβλήματα απο μώλωπες στην σόλα της οπλής.
Η κίνηση ισούται με θεραπεία ,, αυτός είναι ο κανόνας μας .
Στην φύση , το άλογο περπατά και βόσκει για τον περισσότερο χρόνο της κάθε ημέρας (περίπου 17 ώρες το 24ωρο) καλύπτοντας μέχρι και 40 χιλιόμετρα (κάθε ημέρα) προκειμένου να βρει νερό και φαγητό και καταφύγιο. Η ανάπαυση του είναι συνήθως μια σειρά από μικρές στάσεις και διαλείμματα.
Η φυσική του στάση, η οποία βοηθά και συμβάλλει ώστε το άλογο να διατηρεί την ιδανική φυσική του κατάσταση , είναι να περπατά αργά και να βόσκει με το κεφάλι χαμηλά ή στο έδαφος. Αυτή η ειρηνική ύπαρξη συνοδεύεται και διαταράσσεται από οπτικοακουστικά ερεθίσματα (όπως η κραυγή ενός λύκου, το θρόισμα της βλάστησης , ή τα χλιμιντρίσματα ενός άλλου αλόγου κ.λ.π)
Τα άλογα είναι ικανά και έχουν την εμπειρία να αντέξουν όλες τις εποχές και τα καιρικά φαινόμενα χωρίς καμιά βοήθεια από εμάς , χωρίς κουβέρτες ή εντομοαπωθητικά . Οι κουβέρτες λόγου χάριν δημιουργούν δυσλειτουργία στο αιμοδυναμικό τους σύστημα . Και για όσο αφορά τα έντομα , τα άλογα στα λιβάδια διώχνουν τα έντομα με τις κινήσεις τους , με εκτεταμένες διατάσεις για ένα ξύσιμο και με την γνωστή στάση nose-to-tail (ουρά-πρόσωπο) όταν είναι σε κοπάδι ώστε η κίνηση της ουράς το ενός αλόγου να διώχνει τα έντομα από το πρόσωπο του άλλου κ.ό.κ
Όλα αυτά είναι αποτελέσματα της προσαρμογής του αλόγου στον πλανήτη μας εδώ και εκατομμύρια χρόνια .
Δυστυχώς ., τα σύγχρονα άλογα είναι σταβλισμένα για το μεγαλύτερο μέρος της κάθε ημέρας , τρώνε χόρτο από μια ταΐστρα τοποθετημένη στον τοίχο του στάβλου τους , πίνουν νερό από μια ποτίστρα που βρίσκεται στο ύψος του στήθους τους , τρώνε συμπηκνωμένες τροφές και καρπό από το ίδιο ύψος και είναι χωρισμένα από τα υπόλοιπα άλογα έτσι ώστε δεν μπορούν να έχουν κοινωνικότητα μεταξύ τους .
Ξοδεύουμε απίστευτα χρήματα για να διατηρούμε τα άλογα σε συνθήκες που εμείς νομίζουμε ότι είναι οι πιο ιδανικές για αυτά . Στην πραγματικότητα, για ένα ζώο που είναι στην φύση του θήραμα , όπως είναι το άλογο , οι ανωτέρω συνθήκες είναι ότι χειρότερο θα μπορούσαμε να κάνουμε για αυτά , ακόμη και αν αυτό ακούγεται απίστευτο στα αυτιά μας .
Μπορούμε να πάμε και να δούμε με τα δικά μας τα μάτια σε στάβλους άλογα νευρωτικά , που εμφανίζουν προφανείς «κακές» συνήθειες , όπως : κλωτσάνε τους τοίχους των στάβλων τους , αεροκατάπωση , ύφανση (κινούνται νευρικά από το ένα πόδι στο άλλο) , χτυπάνε με τις οπλές τους τις πόρτες των στάβλων , δαγκώνουν όποιον περνάει από κοντά τους , τρίζουν τα δόντια τους , διατρέχουν με τα δόντια τους πάνω κάτω τα σίδερα που κλείνουν τους στάβλους τους κ.ά
Η διαδικασία της προσαρμογής ενός αλόγου από με-πέταλα σε χωρίς-πέταλα είναι απολύτως διαφορετική για κάθε άλογο . Κάθε άλογο είναι διαφορετικό και είναι και διαφορετικές και οι συνθήκες διαβίωσης και διατροφής του .
Άλλα άλογα μπορούν να ιππευθούν σχεδόν αμέσως και ποτέ δεν έχουν πρόβλημα, ενώ άλλα μπορεί να χρειάζεται να βοηθηθούν από μποτάκια οπλής (hoof boots) . Το σχήμα της κάθε οπλής , το που και πως θα εργάζεται το άλογο και η ιδιαιτερότητα του κάθε αλόγου καθορίζουν και το πιο μποτάκι μπορεί να χρησιμοποιηθεί .
Και επειδή μπορεί να ειπωθεί ότι το άλογο στην φύση του ναι μεν δεν έχει πέταλα αλλά δεν φέρει και το βάρος του ιππέα επάνω του ας πούμε δυο λόγια και γι' αυτό . Στην φύση οι φοράδες εύκολα παίρνουν (αυξάνουν) 20% επιπλέον του βάρους τους κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης . Άλλα άλογα επίσης παίρνουν περίπου 20% επιπλέον βάρος κατά την άνοιξη και το θέρος και το χάνουν κατά την διάρκεια του χειμώνα .
Η διαφορά με το βάρος του ιππέα είναι ότι η αλλαγή στο βάρος είναι ξαφνική.
Αυτό όμως , μπορεί να αντιμετωπισθεί με την χρήση προστατευτικών οπλής (hoof boots) αν και εφ' όσον χρειάζονται. Αλλά ακόμη και αυτό εξαρτάται από το τι ζητάμε από το άλογο να κάνει και από την κατάσταση και το στάδιο προσαρμογής των οπλών του .
Κανονικά , ένα άλογο είναι ικανό να δουλέψει υπέροχα στο έδαφος που είναι συνηθισμένο να κινείται (και που βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του) .
Άν όμως ένα άλογο είναι αναγκασμένο να κινείται τον περισσότερο χρόνο του σε ένα μαλακό ή υγρό μέρος και μετά εμείς του ζητήσουμε να εργασθεί σε ένα σκληρό και βραχώδες έδαφος , τότε θα χρειασθούν τα προστατευτικά οπλών που αναφέραμε προηγουμένως κυρίως στα μπροστινά του πόδια .
Σε όλο τον κόσμο πλέον είναι μεγάλο το ενδιαφέρον για το barefooting (όπως ονομάζεται) και για την μεταστροφή αυτή προς το φυσικό τρόπο ζωής του αλόγου για το δικό του καλό .
Αθλητές από όλο τον κόσμο αφαιρούν τα πέταλα από τα άλογά τους και με διαπιστωμένα θαυμάσια αποτελέσματα και θεραπείες από χρόνια προβλήματα . Αθλητές εμποδίων , dressage , cross country , endurance κ.λ.π ωφελούνται από την καλύτερη πλέον υγεία των αλόγων τους και τις καλύτερες επιδόσεις τους .
Οι έφιππες αστυνομίες ανά τον κόσμο έχουν καταργήσει πολύ καρό τώρα τα πέταλα γιατί έχουν διαπιστώσει πολύ καλύτερα αποτελέσματα στην υγεία των ποδιών των αλόγων τους αλλά και καλύτερη απόδοση στην εργασία τους.
Στην Αμερική το 17% των αθλητικών αλόγων είναι χωρίς πέταλα πλέον .
Στην Γερμανία , Ολλανδία , Βέλγιο ήδη μεγάλος αριθμός αθλητών δοκιμάζει την αλλαγή αυτή .
Άλογα χωρίς πέταλα συμμετέχουν και κερδίζουν αγώνες Endurance και Ultra Long Distance με μεγάλη και ξεκάθαρη διαφορά από τα πονεμένα από τους κραδασμούς των πετάλων άλογα .
Η Γερμανίδα Ολυμπιακή πρωταθλήτρια του Dressage στην Αθήνα δεν φορούσε πέταλα στο άλογό της .
Η Αμερικανίδα Karen Chaton με το barefoot άλογο της κέρδισε 2 συνεχόμενες χρονιές τον τίτλο «National Mileage Champion» με 3416 χλμ το 2004 και με 3592 χλμ το 2005 ,, και πολλά - πολλά άλλα παραδείγματα ,,,,
Η αλλαγή από πέταλα σε όχι πέταλα απαιτεί αρκετή προσπάθεια , γνώση , υπομονή και επιμονή και αφοσίωση εκ μέρους μας κυρίως γιατί δεν παρέχουμε στα άλογά μας την δυνατότητα πιο φυσικού τρόπου ζωής.
Έτσι λοιπόν, πρέπει εμείς να αποκαταστήσουμε , όσο μπορούμε, την ζημιά που κάνουμε στα άλογά μας με τον τρόπο ζωής που τους έχουμε επιβάλλει .
Και χρειάζεται μεγάλη αγάπη για να κάνουμε αυτό το βήμα
πηγή :Χρήστος Βοίδης δημ/ση περιοδικό ΑΛΟΓΟ
