για ποιον Υπουργό του πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος ο Σαμαράς ???

Ευριπίδης Στυλιανίδης

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ροδόπης στις εκλογές του 2000. Κατά το διάστημα 2001-2004 διετέλεσε Αναπληρωτής Τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ εκλεγμένος από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. 
Το 2004 ανέλαβε υφυπουργός Εξωτερικών. 
Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2007 του ανατέθηκε η θέση του Υπουργού Παιδείας.
Στις 27 Ιανουαρίου του 2008, ως υπουργός Παιδείας, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης αναπαρήγαγε τον αστικό μύθο του Hellenic Quest κατά τη διάρκεια εναρκτήριας ομιλίας του στα πλαίσια ετήσιων μαθητικών αγώνων επιχειρηματολογίας, σε μια προσπάθειά του να αποδείξει την σπουδαιότητα της ελληνικής γλώσσας. Η ομιλία έγινε στον χώρο της Παλαιάς Βουλής και απέσπασε τα επικριτικά σχόλια του τύπου.
Στις 14 Νοεμβρίου του 2008 ο Συνήγορος του Πολίτη  υποστήριξε το δικαίωμα κάθε μαθητή / μαθήτριας να απαλλάσσεται από το μάθημα των θρησκευτικών εφόσον το επιθυμεί, ανεξάρτητα από το εάν είναι αλλόθρησκος ή όχι. 
O Ευρπιπίδης Στυλιανίδης αντέδρασε υποστηρίζοντας ότι ο Συνήγορος του Πολίτη κάνει πολιτική, υπερβαίνοντας κατά αυτόν τον τρόπο τα όρια των αρμοδιοτήτων του, τονίζοντας ότι οι θέσεις του Υπουργείου και της Εκκλησίας ταυτίζονται, και ότι οι σχέσεις αυτές «δεν θα πρέπει να διαταράζονται από τέτοιου είδους προπαγανδιστικές προσπάθειες».
Αρνητικά σχολιάστηκε από την πλειοψηφία της κοινής γνώμης το γεγονός ότι λίγες ώρες μετά τον θάνατο του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια, διασκέδαζε ακούγοντας την Έλενα Παπαρίζου στο νυχτερινό κέντρο, ενώ την επόμενη ημέρα παρακολούθησε αγώνα ποδοσφαίρου, σαν να μην τον επηρέασαν τα γεγονότα.
Έντονη κριτική δέχτηκε ο Ε.Στυλιανίδης και για το ταξίδι του στο Παρίσι μαζί με τη σύζυγό του και τη διαμονή τους σε υπερπολυτελές ξενοδοχείο με έξοδα του Ελληνικού Δημοσίου.[14] Ο Στυλιανίδης απάντησε μέσω ανακοίνωσης ότι το ταξίδι έγινε Βάσει πρωτοκόλλου.
Το τελευταίο διάστημα της θητείας του Ευριπίδη Στυλιανίδη σε κορυφαίες κυβερνητικές θέσεις στιγματίστηκε από εμπλοκή του σε σκάνδαλα και από αιχμές είτε για κακοδιαχείριση, είτε για μαζικούς παράνομους προεκλογικούς διορισμούς Θρακιωτών «ημετέρων».
Πηγή:el.wikipedia.org

Σήμερα αυτός ο καταπληκτικός πολιτικός υπηρετεί τον Έλληνα πολίτη (ο οποίος και τον αμείβει αδρά για τις υπηρεσίες αυτές) από τη θέση του Υπουργού Εσωτερικών.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαία η συμπεριφορά που αντιμετώπισε ενεργός  Έλληνας πολίτης ο οποίος προσπαθεί από τον Οκτώβριο του 2012 να κλείσει ένα ραντεβού με τον εν λόγο Υπουργό για μία πολύ σοβαρή υπόθεση που αφορά ζημιά για το δημόσιο της τάξης του 1,2 εκατ ευρω.

Από τον Οκτώβριο του 2012 ενεργός  Έλληνας πολίτης στο Υπουργείο  Εσωτερικών δεν κατάφερε μέχρι και σήμερα να μιλήσει έστω και τηλεφωνικά ούτε με τη γραμματέα του Υπουργού.

Θα πρέπει να είναι πολύ υπερήφανος ο  Έλληνας πρωθυπουργός που έχει στις τάξεις της κυβέρνησης έναν Υπουργό σαν τον κ. Ευρπιπίδη Στυλιανίδη, ο οποίος δεν ξέρει ποιον υπηρετεί και ποιος είναι το αφεντικό του.

Ο  Έλληνας πρωθυπουργός που στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης μετά τις τελευταίες εκλογές ανέφερε χαρακτηριστικά : ‘‘ο πολίτης είναι το αφεντικό μας’’!

O Φιλοκτήτης

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ο Φιλοκτήτης, γιος του βοσκού Ποίαντος και της Δημωνάσσας, κατά άλλους, Μεθώνης, ήταν βασιλιάς των πόλεων Μελιβοίας, Ολιζώνας, Μεθώνης και Θαυμακίας, ονομαστός για την τοξευτική του δεινότητα και η τύχη του ορίζεται πρώτα πρώτα από τη συνάντησή του με τον ημίθεο Ηρακλή.

Αυτός είναι που θα οδηγήσει τους Έλληνες στη νικηφόρα έκβαση του 10ετούς πολέμου...

Ο Φιλοκτήτης έτυχε να περνά από την Οίτη όταν ο Ηρακλής, μη αντέχοντας τον πόνο, εξαιτίας του δηλητηριασμένου, από αίμα κενταύρου, χιτώνα, που του έδωσε να φορέσει η Δηιάνειρα, ζητούσε από το γιο του Ύλλο να ανάψει την πυρά για να τον κάψει και να λυτρωθεί, αλλά εκείνος δίσταζε. Κανείς από όσους βρίσκονται εκεί δεν τολμάει να το κάνει. Μόνον ο Φιλοκτήτης. Γι’ αυτό και ο ήρωας του έδωσε ως αντάλλαγμα το τόξο του και τα δηλητηριασμένα βέλη του.

Όταν οι Δωριείς αποφάσισαν να αποπλεύσουν για την Τροία, ο Φιλοκτήτης, κάτοχος του τόξου του Ηρακλή, εκστράτευσε μαζί με τους άλλους Έλληνες, επικεφαλής επτά πλοίων με Θεσσαλούς πολεμιστές, στο καθένα από τα οποία επέβαιναν 50 κωπηλάτες και έμπειροι τοξότες.

Μία εκδοχή του μύθου λέει ότι, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τον ερωτεύεται η Θεά Χρυσή. Εκείνος, όμως, αρνείται τον έρωτα της, αφού η μοίρα τον στέλνει στην Τροία. Η Θεά θυμωμένη και αποφασισμένη να εκδικηθεί, στέλνει το ιερό της φίδι που τον δαγκώνει στο πόδι. Η πληγή του, όμως, κακοφόρμισε και ανέδιδε τόση δυσοσμία, που δεν ήταν δυνατόν για κανέναν να την ανεχτεί. Με προτροπή του Οδυσσέα, οι Έλληνες αρχηγοί αποφασίζουν, ενώ εκείνος κοιμόταν, να τον βγάλουν στη Λήμνο και να τον εγκαταλείψουν εκεί.

Μια δεύτερη εκδοχή του μύθου αναφέρει ότι, ενώ ο στόλος των Ελλήνων έπλεε για την Τροία ο Φιλοκτήτης ανέλαβε να τους οδηγήσει στο νησί της θεάς Χρύσης, τη Λήμνο, που μόνο εκείνος γνώριζε πού βρισκόταν, για να πραγματοποιήσουν εκεί θυσία στο όνομα της θεάς, όπως πρόσταζε σχετικός χρησμός. Εκεί ο Φιλοκτήτης, σπρωγμένος από την Ήρα, που ήθελε να τον εκδικηθεί, γιατί είχε βοηθήσει τον Ηρακλή, νόθο γιο του συζύγου της Δία, πλησίασε τόσο κοντά στον ιερό χώρο που του επιτέθηκε μια Ύδρα, φύλακας του ιερού. Το φοβερό δηλητηριώδες ερπετό τον δάγκωσε στο πόδι. Η αθεράπευτη πληγή ανέδυε φοβερή δυσωδία, προκαλώντας του αφόρητους πόνους, ενώ οι κραυγές του τάραζαν τόσο τον στρατό, που οι σύντροφοί του δε δίστασαν, με την προτροπή του Οδυσσέα και των Ατρειδών να τον εγκαταλείψουν στο νησί.


Δέκα ολόκληρα χρόνια, όσο κράτησε ο Τρωικός πόλεμος, ο Φιλοκτήτης παρέμεινε στη Λήμνο, μόνος κι έρημος, υπομένοντας την άθλια ζωή στην οποία τον είχε καταδικάσει η μοίρα, με την πληγή πάντα να τον βασανίζει.

Θα ερχόταν, όμως, η μέρα που οι Έλληνες θα θυμούνταν τον Φιλοκτήτη.

Πράγματι, δίνεται χρησμός πως το Ίλιον δεν θα πέσει, αν δεν βοηθήσει το ανίκητο τόξο του Ηρακλή, το οποίο ο ημίθεος πεθαίνοντας είχε χαρίσει στον Φιλοκτήτη – τον μόνο άνθρωπο που διέθετε τέχνη και δύναμη αρκετή να το τανύσει – και αν ο Νεοπτόλεμος, γιος του Αχιλλέα, έρθει από τη Σκύρο και φορέσει τη σφυρηλατημένη από τον Ήφαιστο πανοπλία του πατέρα του.

Αφού πρώτα ο Οδυσσέας φέρνει το Νεοπτόλεμο στην Τροία, μαζί αναχωρούν για τη Λήμνο για να φέρουν τον πληγωμένο Φιλοκτήτη με το ηράκλειο τόξο και τα βέλη του. Εκείνος, όμως, αρνείται να τα δώσει, αφού δεν θέλει να συμφιλιωθεί με τους ανθρώπους που άλλοτε του έδειξαν τόση σκληρότητα.


Η παρέμβαση όμως του θεοποιημένου Ηρακλή θα πείσει το Φιλοκτήτη και θα οδηγήσει τους Έλληνες στη νικηφόρα έκβαση του 10ετούς πολέμου..Έτσι, ο Φιλοκτήτης επανέρχεται στο προσκήνιο του μύθου. Αφήνοντας πίσω του τον θυμό και την πίκρα από την εγκατάλειψή του στη Λήμνο και ξεχνώντας αυτά που είχε υποφέρει επί εννέα ολόκληρα χρόνια για την άρνηση ενός έρωτα, ξαναβρίσκεται να πολεμά στο πλευρό των Ελλήνων κάτω από τα τείχη της Τροίας. Κατορθώνει μάλιστα να γίνει ήρωας, όταν σκοτώνει τον Πάρη, κύριο υπεύθυνο για την φυγή της ωραίας Ελένης από την Ελλάδα, παίρνοντας εκδίκηση για την ατιμία που είχε συντελεστεί σε βάρος των Ελλήνων.

Ο Φιλοκτήτης ενέπνευσε τον Σοφοκλή να γράψει την ομώνυμη τραγωδία που αποτελείται από 1.471 στίχους, με κεντρικό πρόσωπο τον ομώνυμο ομηρικό ήρωα. Το έργο πραγματεύεται το θέμα της σύγκρουσης του συναισθήματος του πατριωτισμού με τον ανθρωπισμό. Παρουσιάστηκε στα Διονύσια το 409 π.Χ. και κέρδισε το πρώτο βραβείο.

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/