The Himalayas from 20.000 ft

The Himalayas from 20.000 ft

This heartwarming video of a snowboarder rescuing a horse that was stuck in the snow

This heartwarming video of a snowboarder rescuing a horse that was stuck in the snow

Petit pont du Zanskar avant le passage du Shingu La

Petit pont du Zanskar avant le passage du Shingu La

Τραγούδια της Φωτιάς - 1974 Ν. Κούνδουρος

Με αφορμή και επίκεντρο τη μαγνητοσκόπηση δύο πολύ σημαντικών συναυλιών το 74,
αυτής που έγινε στο Στάδιο Καραϊσκάκη με το Μίκη Θεοδωράκη και αυτής που έγινε
στο γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας με το Γιάννη Μαρκόπουλο,
αμέσως μετά την πτώση της Χούντας (Ιούλιος 1974) καθώς επίσης και άλλες μαζικές
εκδηλώσεις που έγιναν στην Αθήνα το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς για την πρώτη
επέτειο του Πολυτεχνείου. Η ταινία αποτυπώνει με γλαφυρότητα και συνέπεια το
κλίμα που επικρατούσε, μετά την πτώση της Χούντας. Κατά την διάρκεια της
ταινίας μιλάει ο αγωνιστής Χρήστος Ρεκλείτης, που έλαβε μέρος στην Αντίσταση
εναντίον της δικτατορίας και ο οποίος περιγράφει, όλα τα φριχτά βασανιστήρια
στα οποία υπεβλήθη στα χέρια της Ασφάλειας, κατά τη διάρκεια της επταετίας,
κατονομάζοντας στη διήγησή του όλους τους βασανιστές του.

Καλλιτέχνες που συμμετείχαν στις συναυλίες
Συνθέτες * Μίκης Θεοδωράκης * Γιάννης Μαρκόπουλος * Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνευτές * Γιώργος Νταλάρας * Μαρία Φαραντούρη * Μαρίζα Κοχ * Μάνος Λοΐζος *
Μελίνα Μερκούρη * Νίκος Ξυλούρης * Λάκης Χαλκιάς * Αντώνης Καλογιάννης * Χαράλαμπος
Γαργανουράκης * Λιζέττα Νικολάου

Βράζουν τα τσιπουροκάζανα στη Θεσσαλία

Στη Θεσσαλία πολλά χωριά αυτή την εποχή έχουν καζάνια αναμμένα στο φουλ, για την παραγωγή του τσίπουρου και γύρω απ΄ αυτά κόσμο κάθε ηλικίας να το γλεντά!

Οι Θεσσαλοί γιορτάζουν το δίμηνο τσίπουρου. Τα φθινοπωρινά γλέντια στα τσιπουροκάζανα είναι τέτοιες μέρες στο φόρτε τους.

Και κάθε χρόνο, από την 1η Οκτωβρίου έως την 31η Νοεμβρίου, πολλοί συμμετέχουν στην… ιεροτελεστία παρασκευής του τσίπουρου.

Είναι βραδιές που γύρω από ένα και μόνο καζάνι θα μαζευτούν δεκάδες άνθρωποι, δεν θα διστάσουν να στριμωχτούν μέσα σε αποθήκες ή και υπόγεια, εκεί όπου σιγοβράζει το τσίπουρο.



Τσίπουρο, τσικουδιά ή και άλλες κατά τόπους ονομασίες χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίσουν το απόσταγμα στεμφύλων, το πλέον παραδοσιακό στην κατηγορία του αλκοολούχο ποτό των μερακλήδων αμπελουργών.

Το τσίπουρο έχει εκτοπίσει κατά πολύ τα ξένα ποτά, έχει γίνει τρόπος ζωής, από το 1982, και ως νομοθετημένο προϊόν, όταν κατοχυρώθηκε και επιτράπηκε και η εμπορική αξιοποίησή του.

Σήμερα οι διαφορετικές ονομασίες του είναι θέμα τοπικής παράδοσης, αλλά και νομοθεσίας, Ελληνικής και Ευρωπαϊκής, που ορίζει το τσίπουρο (από τη λέξη τσίπουρα- στέμφυλα) ως προϊόν όλης της Ελλάδας, πλην της Κρήτης, όπου το αντίστοιχο απόσταγμα ονομάζεται τσικουδιά (από τα κρητικά τσίκουδα- τα στέμφυλα).

"ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ" Μουζακίου - Αργιθέας

Ένα ντοκιμαντέρ που αναφέρεται στον τρόπο ζωής των κατοίκων μίας όμορφης και απρόσιτης γωνιάς των θεσσαλικών Αγράφων της ορεινής Αργιθέας και του Μουζακίου. Γυρίστηκε το 1978.

Έλαβε μέρος στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης SUPER-8 και απέσπασε το 2o βραβείο. Την επόμενη χρονιά προγραμματίστηκε από την ΕΡΤ να παρουσιαστεί στην εκπομπή "Η μικρή ταινία". Μετά από 2 αναβολές γιατί λογοκρίθηκε από την ΕΡΤ και έπειτα από παρέμβαση της Ροζίτας Σώκου με άρθρο της στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" με τίτλο "ο τρόμος της αλήθειας", μεταδόθηκε το 1980 (έγχρωμο) με σχόλιο : " ΆΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ, ένα καλογυρισμένο ντοκιμαντέρ για την απομονωμένη περιοχή της Αργιθέας του νομού Καρδίτσας.

Η ταινία είναι ένας συνδυασμός ρεαλισμού και ποίησης στην περιγραφή του χώρου και της ζωής.

Το 2010 προβλήθηκε στις εκδηλώσεις της ΦΕΜ (Φωτογραφική Εταιρεία Μυτιλήνης).

Κινηματογραφικό και φωτογραφικό υλικό Α.Κατσαρού - Α.Αλεξανδρή

Επιμέλεια Π.Κατσαρός

Μελισσοθεραπεία

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

Το δηλητήριο της μέλισσας είναι μια χημική ουσία που παράγεται από ειδικούς αδένες της μέλισσας και αποθηκεύεται σε ειδικό σάκο στην ουρά της. Ο σάκος αυτός αδειάζει μέσω ενός πριονωτού κεντριού. Μια πολύ νεαρή μέλισσα έχει ελάχιστο δηλητήριο, η ποσότητα του οποίου αυξάνει καθώς η μέλισσα μεγαλώνει. Η μέγιστη ποσότητα δηλητηρίου είναι περίπου 0,3mg όταν η μέλισσα γίνει 15-18 ημερών. Μετά από αυτή την ηλικία η ποσότητα του δηλητηρίου παραμένει σταθερή και δεν ανανεώνεται στην περίπτωση που ο σάκος αδειάσει. Για την παράγωγη δηλητηρίου οι μέλισσες χρειάζονται γύρη. Το κέντρισμα της μέλισσας και το εγχεόμενο δηλητήριο αποτελεί το κύριο αμυντικό της όπλο. Το κεντρί της μπορεί να τσιμπήσει μία μόνο φορά καθότι είναι πριονωτό και δεν μπορεί να το τραβήξει πίσω. Έτσι αποκολλάτε από το σώμα της και παραμένει στο τσιμπημένο σώμα μαζί με τον μικρό σάκο με το δηλητήριο. Το αποκολλημένο κεντρί πάλλεται και σε κάθε κίνηση του εγχέει περισσότερο δηλητήριο στο τσιμπημένο σώμα.

ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Το δηλητήριο της μέλισσας είναι διαυγές, πτητικό, με πικρή γεύση, χαρακτηριστική αρωματική χροιά και δίνει όξινες αντιδράσεις. Όταν αφαιρεθούν όλα τα πτητικά υγρά του, το δηλητήριο είναι στέρεο, κρυσταλλικής υφής, αλμυρής γεύσης και λευκού/ωχρού χρώματος.

ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Το δηλητήριο της μέλισσας είναι πιο τοξικό από το δηλητήριο της σφήκας, και έχει εντελώς διαφορετική σύσταση. Τυπικά, για να πεθάνει κάποιος από την τοξικότητα του δηλητηρίου θα πρέπει να δεχτεί περίπου 500 μελισσοβελονισμους ταυτοχρονα σε διαφορετικά σημεία του σώματος του. Παρόλα αυτά, για κάποιο άτομο το οποίο είναι αλλεργικό στο δηλητήριο της μέλισσας μπορεί να επέλθει ο θάνατος από μόνο έναν μελισσοβελονισμο διαμεσω αναφυλακτικου, αλλεργικού σοκ. Στην περίπτωση που ένα τέτοιο σοκ δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα με ένεση αδρεναλίνης ή επινεφρινης, ο θάνατος επέρχεται σε 30-40 λεπτά περίπου.

ΧΗΜΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Το δηλητήριο περιέχει 2 συστατικά, ένα όξινο και ένα αλκαλικό. Κατά την στιγμή του τσιμπήματος γίνεται μίξη και των 2 συστατικών. Γενικά, η χημική σύσταση του δηλητηρίου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη, μελετάται από διαφόρους ερευνητές από την δεκαετία του ’50, παρόλα αυτά δεν είναι πλήρως αποσαφηνισμένη. Γενικά, το δηλητήριο περιέχει αρκετές γνωστές βιοχημικές και φαρμακολογικά ενεργές χημικές ουσίες όπως ισταμινη, ντοπαμινη, μελιτινη, απαμινη, μινιμινη, διάφορα πολυπεπτίδια, ενζυμα και άλλα.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Σήμερα, υπάρχει η δυνατότητα συλλογής του δηλητηρίου της μέλισσας χωρίς την θανάτωση της μέλισσας. Αυτό δίνεται με εξειδικευμένες συσκευές που τοποθετούνται στο μελίσσι. Το δηλητήριο συλλέγεται σε στερεή μορφή. Η συλλογή του δηλητηρίου δίνει την δυνατότητα παρασκευής ειδικών φαρμάκων και τον πιο «εξιχρονισμενο» μελισσοβελονισμο με αμπούλες δηλητηρίου και ειδικό πιστολι. Το δηλητήριο της μέλισσας θεωρείται ότι είναι αρκετά δραστικό, ακόμη και μετά την συλλογή του. Παρόλα αυτά, το δηλητήριο, όπως όλα τα προϊόντα της κυψέλης, είναι πάντα δραστικότερο όταν δεν υφίσταται κατεργασία και επεμβάσεις. Το δηλητήριο σε στερεή μορφή χρησιμοποιείται για την παρασκευή θεραπευτικών σκευασμάτων.

ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Ο τρόπος, με τον οποίο δρα το δηλητήριο της μέλισσας στον ανθρώπινο οργανισμό, είναι ακόμη άγνωστος και δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένος. Παρόλα αυτά το δηλητήριο της μέλισσας χρησιμοποιούταν από τον καιρό του Ιπποκράτη και ήταν γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες σε εκφυλιστικές παθήσεις και σε αυτοανοσα νοσήματα όπως αρθρίτιδες, ρευματοειδής παθήσεις, παραμορφωτική σπονδυλαρθρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλακάς, οστεοποίηση συνδέσμων, νευραλγίες, νευρομυαλγιες, οσφυαλγίες κ.α. Έχει χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση σοβαρών καρδιακών νοσημάτων, φαίνεται ότι έχει ρυθμιστική δράση στην αρτηριακή πίεση, έχει ευεργετικές δράσεις στην αθηροσκλήρωση και στο περιφερειακό αγγειακό σύστημα, έχει αγγειοδιασταλτικές και αντιπηκτικές ιδιότητες και βοηθά στο γαστρικό έλκος. Ευρήματα δείχνουν ότι βοηθά και εξομαλύνει την έμμηνο ρύση, βελτιώνει την ποιότητα και την ποσότητα του σπέρματος των αντρών και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Σήμερα φαίνεται να είναι πολλά υποσχόμενο για την θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου, όπως αποδείχτηκε από την επιστημονική κοινότητα. Μελλοντικά, ενδέχεται να στηριχτούν πάνω στο δηλητήριο της μέλισσας (και σε άλλα δηλητήρια...) νέου τύπου χημειοθεραπείες που δεν θα έχουν ή θα έχουν μειωμένες παρενέργειες.

ΜΕΛΙΣΣΟΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ

Ο μελισσοβελονισμος είναι ο βελονισμός με κεντριά μελισσών σε βελονιστικα σημεία, σε αρθρώσεις και άλλα σημεία του σώματος. Ο αριθμός των τσιμπημάτων και η συχνότητα αυτών εξαρτάται από την πάθηση και την σοβαρότητα αυτής. Τυπικά, σε μια θεραπεία βελονισμού μπορούν να χρειαστούν 5 ή περισσότερα τσιμπήματα, 1-3 φορές την εβδομάδα ή και συχνότερα. Γίνεται από απολύτως εξειδικευμένο θεραπευτή-μελισσοβελονιστη που συνήθως είναι βοτανοθεραπευτης ή/και βελονιστής.
Στην πράξη, για να κάνει μελισσοβελονισμο κάποιος θα πρέπει να διαθέτει ένα μελίσσι σε οικείο περιβάλλον, να έχει ειδικές οδηγίες από κάποιον ειδικό και να έχει εκπαιδευτεί (αυτός ή κάποιος άλλος) στο να τις εφαρμόζει. Άλλη λύση είναι να επισκέπτεται κάποιον ειδικό που διαθέτει πρόσβαση σε μελίσσια ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Γενικά, φαίνεται ότι ο μελισσοβελονισμος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτικό άλλα και ως προληπτικό μέσο.

Ο μελισσοβελονισμος δεν πρέπει να γίνεται από μελισσοκόμους, εντομολόγους, γεωπόνους ή ακόμη και ιατρούς που δεν έχουν ειδική εκπαίδευση στον μελισσοβελονισμο και σε εξειδικευμένα πρωτόκολλα. Ο μελισσοβελονισμος δεν πρέπει να εφαρμόζεται τυχαία και ανεύθυνα μελισσοβελονισμος μελετάται συστηματικά και επιστημονικά άδω και λίγο καιρό μόνο, γι’αυτο δεν είναι τεκμηριωμένος ιατρικά και ως εκ τούτου δεν αποτελεί ιατρική πράξη. Παρόλα αυτά, είναι πολλά υποσχόμενος.

Στην Αμερική και την Αυστραλία, ο μελισσοβελονισμος έχει «εκσυγχρονιστεί» περισσότερο απ’οτι στις άλλες περιοχές του κόσμου. Την τελευταία δεκαετία, όλο και περισσότερα πανεπιστήμια ιατρικής, φαρμακολογίας, βιοχημείας και βιοφυσικής μελετανε τον μελισσοβελονισμο και το δηλητήριο της μέλισσας.

ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΣΕ ΤΙ ΠΟΣΟΤΗΤΑ?

Ο τρόπος λήψης του δηλητηρίου καθορίζεται αποκλειστικά από ειδικό μελισσοθεραπευτη, ο όποιος και τον επιλεγεί. Η δοσολογία λήψης ρυθμίζεται αυστηρά από τον ειδικό μελισσοθεραπευτη-μελισσοβελονιστη που μας επιβλέπει. Στην περίπτωση λήψη δηλητηρίου σε στερεή μορφή κάψουλας ή άλλου σκευάσματος με σκοπό την πρόληψη και την γενικότερη τόνωση, η χρήση γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης του σκευάσματος. Το συλλεγόμενο δηλητήριο σε ξηρά μορφή ονομάζεται apitoxin. Η διαφορά του Apitoxin, με το δηλητήριο κατ’ ευθείαν από το τσίμπημα της μέλισσας, είναι ότι το Apitoxin λειτουργεί μόνον διεγερτικά, καθώς οξειδώνεται απ’ τον ατμοσφαιρικό αέρα και γίνεται όξινο λόγω του φυσιολογικού ορού που του προσθέτουν κατά την αραίωση. Το άμεσο τσίμπημα μέλισσας στο σώμα, μετά την αρχική διέγερση που προκαλεί, λειτουργεί ηρεμιστικά και, εν τέλει, εξισορροπεί τον οργανισμό μας.

Δεν ξέρουμε ποτέ πόσο δραστικό είναι το Apitoxin, σε αντίθεση με το δηλητήριο του τσιμπήματος της μέλισσας, το οποίο διαφοροποιείται σε προβλέψιμο εύρος, λόγω της ηλικίας της μέλισσας και λόγω της γύρης και το μελιού που τρώει. Ακόμη κι από την ίδια κυψέλη, οι μέλισσες έχουν διαφορετικής ποιότητας και ποσότητας δηλητήριο. Η σύνθεσή του δεν είναι σταθερή, είναι όμως σταθερότερη του συλλεγόμενου δηλητηρίου.

ΓΝΩΣΤΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

Βελτιώνει την κυκλοφορία αίματος, βελτιώνει την δύναμη της καρδιάς, βελτιώνει την διαπερατότητα των αγγείων και ενισχύει την φυσική δύναμη σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Έχει εξαιρετικά ισχυρή αντιφλεγμονώδη, ενώ παράλληλα ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό και το ρυθμίζει. Έχει αντιοξειδωτική, αντιγηραντική, ισχυρά αναλγητική και αντιβακτηριδιακή δράση. Βρίσκει νέους δρόμους και συντομεύει την κίνηση μεταξύ των νευροδιαβιβαστών. Είναι αντισπασμωδικό, αυξάνει την οξυγόνωση των πνευμόνων και προσφέρει ένα συνολικό αίσθημα τόνωσης και πνευματικής ανάτασης.
Το δηλητήριο είναι 60 φορές πιο δραστικό από την κορτιζόνη, σε διάφορες παθήσεις.
Σχετικά με το αναπνευστικό σύστημα, δίνει άριστα αποτελέσματα στο άσθμα, στην χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και στο εμφύσημα.
Τα τσιμπήματα γύρω από μια δερματική ουλή είναι ικανά να την «σβήσουν» σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και να αποκαταστήσουν το δέρμα, δεδομένου ότι το δηλητηρίου έχει την ικανότητα να δημιουργεί νέα αγγεία στην περιοχή. Θεραπεύει τα εκζέματα, τα τοπικά έλκη. Εφαρμόζεται σε δερματικούς όγκους όπως ο καρκίνος του δέρματος με τσιμπήματα γύρω γύρω από αυτόν, τα οποία μπορούν να τον εξαφανίσουν σταδιακά. Είναι πολύ ωφέλιμο στην ψωρίαση με τα αποτελέσματα να είναι άλλοτε καλά και άλλοτε ουδέτερα.
Είναι πασίγνωστα τα αποτελέσματα του δηλητηρίου στον ερυθροματώδης λύκος και στην σκλήρυνση κατά πλάκας.
Βοηθά στο καρδιαγγειακό σύστημα, ρυθμίζει την πίεση του αίματος, θεραπεύει τις αρρυθμίες, την αρτηριοσκλήρυνση και τις φλεγμονές των αρτηριών. Δίνει άριστα αποτελέσματα σε μολύνσεις από ιούς και βακτήρια. Το τσίμπημα της μέλισσας, ήδη χρησιμοποιείται στην Ιαπωνία, προληπτικά ως αντί-γρυπικό εμβόλιο σε μικρά παιδιά και μεγάλους.
Βοηθά πολύ σε χρόνιους νευρομυικους πόνους, στο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα παύει τον πόνο και βοήθα στην υποχώρηση του ιστού που υπεραναπτύχθηκε και πιέζει τα νεύρα και τα αγγεία. Βοηθά στην ισχιαλγία σε διάφορες νευρίτιδες, ινομυαλγίες κλπ. Θεραπεύει το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Θεραπεύει τενοντίτιδες και επικονδυλητιδες και άλλες φλεγμονές.
Το δηλητήριο είναι πολύτιμο σε όλες τις ρευματοειδής παθήσεις όπως η Ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, η ψωριακή αρθρίτιδα, ενώ η ουρική αρθρίτιδα (ποδάγρα), μπορεί να θεραπευτεί με λίγα τσιμπήματα και κατάλληλη διατροφή.

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΩΝ

Στις καρδιακές και νεφρικές ανεπάρκειες απαιτείται συνεργασία με ιατρική ομάδα, καθώς πρέπει να βρεθεί η ισορροπία Δηλητηρίου–Ασθένειας. Αυτό ισχύει και για τον ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη, όπου το δηλητήριο μελισσών τον κάνει ασταθή. Τέτοιες ομάδες στην Ελλάδα δεν υπάρχουν, υπάρχουν όμως στην κοντινή Ρουμάνια.
Αντένδειξη υπάρχει όταν κάποιος πάσχει από Υπερθυρεοειδισμό ή τον ασταθή θυρεοειδισμό τύπου Hasimoto και από Υποεπινεφριδιακή λειτουργία. Επίσης, αντενδείκνυται σε ασταθείς ψυχιατρικές καταστάσεις (ψυχώσεις), στην φυματίωση, στην κίρρωση ήπατος, όταν υπάρχει έντονο άγχος, στα πεπτικά έλκη και όταν κάποιος παίρνει αντι-υπερτασικά φάρμακα με β’ υποδοχείς, μιας και η αδρεναλίνη που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπισή ενδεχόμενου αναφυλακτικού σοκ, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα σε σε αυτή την περίπτωση.

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

Φυσιολογικές αντιδράσεις στο τσίμπημα της μέλισσας είναι ο πόνος, η ερυθρότητα, το οίδημα, η φαγούρα και κάποια λεμφατικά ιδιοπαθή προβλήματα. Όταν τέτοια συμπτώματα παρουσιαστούν μετά από ένα τσίμπημα δεν αποτελούν αλλεργική αντίδραση, και εν γένει, δεν θα πρέπει να υπάρχει ανησυχία. Ανησυχία θα πρέπει να υπάρξει όταν δεν παρουσιαστεί κανένα σύμπτωμα ή όταν παρουσιαστεί κάποιο οίδημα μακριά από την περιοχή του τσιμπήματος. Για να μην πονάει μια περιοχή μετά το τσίμπημα με το κεντρί της μέλισσας πρέπει να ψύξουμε την περιοχή ή/και να επαλείψουμε κάποια αλοιφή πρόπολης ή αλοιφή κατά των οιδημάτων (π.χ tiger balm). Τα τσιμπήματα στο δέρμα του κρανίου μπορούν να επιτρέψουν στο δηλητήριο να περάσει σε αρτηρία και να έχουμε συμπτώματα μικροαλλεργίας όπως κόπωση, νύστα και υψηλό πυρετό.


ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

1 . Πριν χρησιμοποιήσουμε την θεραπεία με δηλητήριο κάνουμε πάντα, μια σχετική νηστεία, αποτοξίνωση, χρησιμοποιώντας παράλληλα βότανα που αποβάλουν τις τοξίνες απ’ το σώμα, διαμέσω των νεφρών, του ήπατος και του παχέως εντέρου. Αποτοξίνωση μπορεί να γίνει και διαμέσω των πνευμόνων και του δέρματος.

2 . Βελτιώνουμε την λειτουργία των εσωτερικών οργάνων, ειδικά των επινεφριδίων, με βοτανικά αφεψήματα.

3 . Θρέφουμε τα δομικά υλικά του σώματος μας, με καλή τροφή και μελισσοκομικά προϊόντα, όπως γύρη, μέλι, μελισσοψωμο και πολτό. Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα βότανα της κυψέλης έχουν συνεργηστικη δράση και δουλεύουν καλυτέρα όταν συνδυάζονται με σοφία.

4 . Πρώτα από όλα πρέπει να εκτελείται ένα πρωταρχικό αλλεργικό τεστ. Δεν κάνουμε βελονισμό με άδειο ή πολύ γεμάτο στομάχι. Δεν κάνουμε βελονισμό αν είμαστε αγχωμένοι, στενοχωρημένοι ή έχουμε αμφιβολίες και φόβο. Είναι καλό, πριν τον μελισσοβελονισμο να καταναλώνουμε ένα αφέψημα με πολλά μέταλλα, χαλαρωτική και διουρητική δράση.

http://apistherapy.blogspot.com/

Το ενδημικό φυτό που ζει μόνο στην Ακρόπολη ''Micromeria acropolitana''

Εθεωρείτο εξαφανισμένο είδος από την Ελληνική και την παγκόσμια χλωρίδα για περισσότερο από έναν αιώνα. Κι όμως, η Micromeria acropolitana, το ενδημικό φυτό της Ακρόπολης που ζει μόνο εκεί και πουθενά αλλού στον κόσμο Η χαμένη για πάνω από έναν αιώνα «μικρομέρια της Ακρόπολης», «το στενότοπο ενδημικό της φυτό, ένα φυτό που ζει μόνο σε αυτή την περιοχή και πουθενά αλλού στο κόσμο», καταγράφεται και πάλι στην εν ζωή χλωρίδα του Ιερού Βράχου.

Χάρη στον Έλληνα βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη και τον 17χρονο γιο του Λάμπρο, που εντοπίζουν στην Ακρόπολη μικρό πληθυσμό από μικρομέριες. Και που μόλις ανακαλύπτουν ότι είναι ο «χαμένος θησαυρός της Ακρόπολης», καταφεύγουν άμεσα στους ειδικούς.

Η πρώτη ιστορική αναφορά στη Micromeria acropolitana σημειώνεται από τον Αυστριακό βοτανολόγο Halacsy το 1908. Από τότε μέχρι σήμερα τα ίχνη της χάνονται. Ντύνεται με ένα πέπλο μυστηρίου και χαρακτηρίζεται «φυτό-φάντασμα». Μάλιστα, το 1998, ο καθηγητής Βοτανικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αρτέμης Γιαννίτσαρος κάνει λόγο για «εξαφανισθέν είδος από την Ελληνική και γενικά την παγκόσμια χλωρίδα». Και πιο πρόσφατα, το 2003, ο βοτανολόγος Θεοφάνης Κωνσταντινίδης σε άρθρο του στην «Καθημερινή» αναφέρεται στη «μυστηριώδη Micromeria acropolitana (Μικρομέρια της Ακρόπολης)», την οποία «εδώ και έναν αιώνα κανένας δεν έχει ξαναδεί ούτε στο βράχο της Ακρόπολης ούτε κάπου αλλού». Ή μήπως όχι;
Από το 2004 ο Γρηγόρης Τσούνης, καθώς γράφει το βιβλίο του «Γύρω από την Ακρόπολη», παρατηρεί και καταγράφει το πλούσιο οικοσύστημα της περιοχής. Και δύο χρόνια αργότερα, σε βόλτα μαζί με τον γιο του, «σκοντάφτουν» επάνω. «Μόλις το είδα από μακριά λέω, «να μια μικρομέρια» – γιατί τα φύλλα του έχουν μικρά μέρη. Αλλά ποια μικρομέρια ακριβώς;»
Το ραντεβού δίνεται στην Ακρόπολη. Η Δρ Κιτ Ταν από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης είναι πρόσωπο-κλειδί. Διεθνώς αναγνωρισμένη και συγγραφέας ενδελεχούς τόμου για τα ενδημικά φυτά της Πελοποννήσου
Τώρα μπροστά τους προβάλλει ένας μικρός πληθυσμός από 200 φυτά. Με ύψος 5 έως 20 εκ., με ανατολικό προσανατολισμό -για να «βλέπει» ήλιο- και σε ύψος 156 μέτρα. Ανθισμένος από Μάιο έως Ιούνιο και με μικρά ροζ άνθη.
Πάνω σε πέτρες τειχών και σχισμές με λίγο χώμα. Κι όλα αυτά στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης. Ναι, είναι το πολυετές φυτό-«μύθος»: η Micromeria acropolitana Halacsy, της οικογένειας Labiatae.

Και οι τρεις πλέον κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Κρατούν για λόγους ασφαλείας «μυστικό» το ακριβές σημείο όπου φύεται η μικρομέρια. Τι απομένει; «Να επικοινωνήσουμε με τον υπουργό Πολιτισμού, να του παρουσιάσουμε το θέμα και να του πούμε πώς να ληφθούν μέτρα προστασίας του φυτού χωρίς δαπάνες».

Το φυτό κινδυνεύει από την ανθρώπινη παρουσία, την τουριστική δραστηριότητα, την εκρίζωση και τον καθαρισμό του αρχαιολογικού χώρου. «Όπως δείχνουμε ενδιαφέρον για τα μνημεία του πολιτισμού μας, οφείλουμε να δείξουμε το ανάλογο ενδιαφέρον και για τους θησαυρούς της φυσικής μας κληρονομιάς».
«Το φυτό δεν είδαμε να το επισκέπτονται μέλισσες, σφήκες ή πεταλούδες. Κοντά του πολλές φορές συναντήσαμε μυρμηγκοφωλιές. Είδαμε μυρμήγκια να μεταφέρουν τους μαύρους μικρούς σπόρους της», όπως καταγράφουν. «Και φύεται συχνά πολύ κοντά ή μαζί με την πικραλίδα Picris sp., που την επισκέπτονται συχνά διάφορα είδη από πεταλούδες».

Ακρόπολη. Ένα μνημείο φύσης και πολιτισμού
H Ακρόπολη εκτός από σπουδαίο μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού, είναι και ένα σημαντικό μνημείο της φύσης. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα της Αττικής.
Στην πλούσια βλάστηση του λόφου βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη πουλιών, όπως η Κουκουβάγια (Athene noctua), σύμβολο της θεάς Αθηνάς, τα Βραχοκιρκίνεζα (Falco tinnunculus), οι Γαλαζοκότσυφες (Monticola solitarius), τα Σταβλοχελίδονα (Hirundo rustica) και οι Σταχτάρες (Apus apus και Apus melba), που τείνουν να εξαφανιστούν, κ.ά.

Η περιοχή της Ακρόπολης είναι επίσης πλούσια σε ασπόνδυλα (έντομα και πεταλούδες). Στο χώρο υπάρχουν ακόμη Χερσοχελώνες, Πρασινόσαυρες, το Κροκοδειλάκι (Agama stellio) και σπάνια κάνει την εμφάνισή της η Δενδρογαλιά. Μέσα στα σπήλαια που υπάρχουν στο βράχο της Ακρόπολης, βρίσκουν επίσης καταφύγιο και οι Μικρονυχτερίδες (Pipistrellus pipistrellus).

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/

Εχετλαίος: O μυστηριώδης ήρωας της Μάχης του Μαραθώνα

Εχετλαίος ή Έχετλος ήταν το όνομα ενός αγνώστου ήρωα που εμφανίστηκε στη μάχη του Μαραθώνα και βοήθησε να αναχαιτιστεί την περσική εισβολή στην Ελλάδα.

Ιστορικά, ο Εχετλαίος δεν αναφέρεται πουθενά στο παρελθόν και η ύπαρξη του στο πάνθεον των αρχαίων ηρώων γίνεται μετά τη μάχη του Μαραθώνα.

Στη μάχη εκείνη, ο Εχετλαίος είχε εμφανιστεί ξαφνικά στο Ελληνικό στρατόπεδο ντυμένος με στολή άγνωστη για τους Αθηναίους κρατώντας στα χέρια του μία εχέτλη (= λαβή αρότρου) ή κάτι που έμοιαζε με εχέτλη, αντί για όπλο.

Με αυτό το παράξενο όπλο, ο Εχετλαίος χτυπούσε τους Πέρσες κι εξόντωσε πολλούς από αυτούς. Μετά τη μάχη, ο άγνωστος άνδρας εξαφανίστηκε με τον ίδιο τρόπο που είχε εμφανιστεί και κανείς δεν γνώριζε το παραμικρό γι’ αυτόν, ούτε καν το όνομά του.

Οι Αθηναίοι, μετά τη μάχη, ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών να μάθουν ποιος ήταν αυτός ο άγνωστος ήρωας που πολέμησε μαζί τους και το Μαντείο τους έδωσε ως απάντηση πως θα έπρεπε να τιμούν τον ήρωα Εχετλαίο.

Οι Αθηναίοι από ευγνωμοσύνη προς αυτόν, όρισαν την επίσημη λατρεία του ως ήρωα. Γενικά, η νίκη στην μάχη του Μαραθώνα φαίνεται ότι ξάφνιασε ακόμα και τους Αθηναίους. Για να εξηγήσουν την πανωλεθρία των Περσών, αρκετοί από τους Αθηναίους πολεμιστές ισχυρίστηκαν ότι είδαν πολλούς ήρωες και θεούς να πολεμούν στο πλάι τους.

Ο κυριότερος από αυτούς ήταν ο Πάνας ο οποίος ενέπνευσε στους Πέρσες τον «Πανικό» τον ιερό, τρομερό φόβο. Σε αυτήν την μυθοπλασία μάλλον συγκαταλέγεται και η εμφάνιση του ήρωα Εχετλαίου.

Η περιγραφή του Παυσανία έχει ως εξής:

[…]«Λέγουν επίσης πως έτυχε να είναι παρών στη μάχη ένας άνδρας με παλαιική εμφάνιση κι ενδύματα. Σκοτώνοντας πολλούς από τους ξένους με την εχέτλη, εξαφανίστηκε μετά τη μάχη. Σαν ρώτησαν οι Αθηναίοι το μαντείο, ο θεός απλά τους έδωσε την εντολή να τιμήσουν τον Εχετλαίο ως ήρωα. Ανήγειραν και μνημείο μάλιστα με λευκό μάρμαρο!!!

ΗΡΟΔΟΤΟΣ: Ο Ηρόδοτος δίνει μια άλλη διάσταση στον άγνωστο αυτόν πολεμιστή και το όπλο του, περιγράφει λοιπόν ότι στην μάχη του Μαραθώνα σκοτώθηκαν 6.400 Πέρσες και 192 Αθηναίοι. Κατά την διάρκεια της συγκρούσεως συνέβη κάτι πολύ παράξενο, ένας Αθηναίος στρατιώτης, ο Επίζηλος, γιος του Κουφαγόρα, ενώ πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος ξαφνικά έχασε την όραση του και στα δύο του μάτια, παρόλο που δεν τον είχε ακουμπήσει τίποτα, ούτε δόρυ ούτε ξίφος ούτε βέλος τόξου.

Συνεχίζοντας ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Επίζηλος διηγείται ότι είδε έναν μεγαλόσωμο οπλίτη που η γενειάδα του κάλυπτε ολόκληρη την ασπίδα του, και ότι αυτό το φάντασμα κρατούσε στα χέρια του ένα πολύ φωτεινό όπλο! Πέρασε ακριβώς δίπλα του, σκοτώνοντας Πέρσες αντιπάλους και αυτή η σκηνή ήταν η τελευταία που είδε ο Επίζηλος γιατί από κάποια υπερβολική λάμψη, τυφλώθηκε!

apocalypsejohn.com/

Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης στα Κανάλια Καρδίτσας

Ο Θεσσαλονικιός τραγουδοποιός σε μια ακόμη συνάντηση με το αγαπημένο του κοινό.

Κουβαλώντας στις αποσκευές του τις μουσικές και τα στιχάκια του, την αγάπη του για αυτό που κάνει, μα και την δύναμη μιας σταθερής παρέας, ήρθε να μας «ταξιδέψει» για μια ακόμη φορά κατά τον προσφιλή του τρόπο.

Για ένα βράδυ την Παρασκευή 31 Ιουλίου ζωντάνεψαν οι μελωδίες, τα λόγια, τα ποιήματα και η «επικοινωνία» με τραγούδια που αγαπήθηκαν μεσ΄ τα χρόνια. Η Ανατολή συναντά την Δύση, με έναν μοναδικό τρόπο που ο Δημήτρης γνωρίζει καλά. Έναν τρόπο που υπηρετεί ακόμη καλύτερα με την φωνή του.

Το συγκρότημα κινείται και ελίσσεται με άνεση, από τον απόλυτα ακουστικό, στον ηλεκτρικό ήχο, διεγείροντας ιδιαίτερα τα συναισθήματα. Αφετηρία και προορισμός η Ελλάδα. Γειτονιά μας ο Κόσμος! Παράλληλα με τις συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, κυκλοφόρησε και η νέα δισκογραφική πρόταση του Δημήτρη, με γενικό τίτλο « Ζωής Παιχνίδια».

Μια ανεξάρτητη παραγωγή από τις εκδόσεις ΚΥΜΑ. Αριθμημένα συλλεκτικά τα αντίτυπα και της 2ης έκδοσης της νέας δουλειάς του τραγουδοποιού, μπορείτε να τα βρείτε στις συναυλίες, μιας και δεν διατίθενται στο εμπόριο!

Μουσικοί:

Παναγιώτης Κουτσούρας-τρίχορδο μπουζούκι

Δημήτρης Οικονομίδης-πιάνο

Νίκος Παπαδόπουλος-κιθάρες

Θανάσης Αρχανιώτης-τύμπανα

Θάνος Κολοκυθάς-μπάσο

Μάκης Δρακόπουλος στον ήχο

Τα άλογα που διαβάζουν την ψυχή μας

Διεθνείς έρευνες έχουν δείξει ότι η ψυχοθεραπεία, η μάθηση και η ανάπτυξη με τη βοήθεια ιπποειδών (μέθοδος EAGALA) έχει ιδιαίτερα υψηλή αποτελεσματικότητα σε σύντομο χρονικό διάστημα - για αυτό εντάσσεται και στις βραχείες ψυχοθεραπείες. Η θεραπεία με τη βοήθεια ιπποειδών βασίζεται σε διεθνή πρότυπα (Equine Assisted Psychotherapy) και εφαρμόζεται από 3.500 πιστοποιημένους θεραπευτές σε 41 χώρες σε όλον τον κόσμο.

Για τη θεραπευτική δύναμη των αλόγων μας μίλησε η νευρολόγος ψυχίατρος Νίκη Μαρκογιάννη.

Για τα γυρίσματα στα οποία συμμετείχαν άλογα - θεραπευτές της ομάδας, ευχαριστούμε τον εθελοντή Τάκη Χονδρογιάννη που έπαιξε το ρόλο του θεραπευόμενου




πηγή: http://www.iatronet.gr/

Horse riding in the Pindos National Park Metsovo - Valia Calda

 1st day of arrival and stay in Metsovo

2nd day going to the lake and from there follow Alekos Topi with his horses the Pindos National Park, the evening meal and overnight at the lodge "kulaks thick", which is built at 1,850 meters altitude in wonderful location "La Prounou ', which overlooks mountains Aspropotamos and pond.

3rd day course to the beautiful twin lakes Flegga (1,820 m.) Or Valia Calda, which in Vlach means hot river and is considered one of the most important habitats in our country, the evening meal and overnight at the lodge again.

horseback in Greece

11η Ιππική Συνάντηση στη Λίμνη Πλαστήρα

11η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΙΠΠΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ

στις 26-27-28 Ιουνίου 2015 στο Βοτανικό Κήπο Νεοχωρίου

από τον Ιππικό Σύλλογο Καρδίτσας «Νικόλαος Πλαστήρας»

The Balloon (Greek Short Film)

Πριν από δύο χρόνια, ο υποψήφιος Διδάκτορας του τμήματος Κινηματογράφου στο ΑΠΘ, ο Σωτήρης Πετρίδης και η ομάδα του δημιούργησαν μία ταινία μικρού μήκους, η οποία ταξίδεψε ανά τον κόσμο (7 χώρες – 17 Διεθνή Φεστιβάλ), αποσπώντας δύο βραβεία.

Στην ταινία πρωταγωνιστεί η Τζόυς Ευείδη σε έναν δραματικό ρόλο για τον οποίο κέρδισε βραβείο στο Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας. Η Τζόυς Ευείδη υποδύεται τη Νικολέτα, μία γυναίκα που μόλις έχασε τον άντρα της.

Η μικρή της κόρη, η Δάφνη, μη μπορώντας να συνειδητοποιήσει το τι γίνεται, πιστεύει ότι ο πατέρας της είναι ακόμη παρών.

Η παρουσία ενός μπαλονιού θα κάνει την κατάσταση ακόμη πιο περίπλοκη…...

Επτά μεταπολιτευτικοί μύθοι

Η Μεταπολίτευση είναι η περίοδος που ξεκίνησε μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974 και την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Αυτή η περίοδος ήταν μια από τις ομαλότερες και πλουσιότερες ολόκληρης της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν κατά την περίοδο αυτή χαρακτηρίστηκαν από την σημαντική διεύρυνση της ισχύος του κράτους και του μεγάλου παρεμβατισμού του στην οικονομία. Μετά την εμφάνιση της κρίσης, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου στράφηκε κατά των πολιτικών προσώπων και των κομμάτων που κυριάρχησαν εκείνα τα χρόνια. Αλλά η λογική του κρατικισμού δεν αμφισβητήθηκε. Αντιθέτως, μύθοι που αφορούν την ωφελιμότητα ενός μεγάλου και παρεμβατικού κράτους υπάρχουν μέχρι σήμερα, μολονότι πολλοί αναγνωρίζουν την αποτυχία του.
Μύθος 1: Μεγάλο κράτος και οικονομική ανάπτυξη
Η ιδέα ότι η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί μέσω της αύξησης των δημοσίων δαπανών παραμένει δημοφιλής. Οι κρατικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ σχεδόν διπλασιάστηκαν κατά την μεταπολίτευση, αλλά αυτό δεν απέδωσε μια ανάλογη οικονομική ανάπτυξη. Το επιχείρημα ότι το χρήμα πρέπει να δαπανάται για να ενισχύει την οικονομία οδήγησε στην διόγκωση των εμπορικών ελλειμμάτων, τα οποία καλύπτονταν από τεράστια κρατικά δάνεια που δημιούργησαν έναν φαύλο κύκλο αυξανόμενων χρεών.
Μύθος 2: Το δωρεάν γεύμα
Οι περισσότεροι Έλληνες φαίνονται απογοητευμένοι από την ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών. Στους βασικούς τομείς, όπως η υγεία και η παιδεία, οι Έλληνες δαπανούν μεγάλα ποσά για ιδιωτικές υπηρεσίες καθώς δεν εμπιστεύονται τις αντίστοιχες δημόσιες. Παρ’ όλα αυτά, η πλειονότητα υποστηρίζει τις «δωρεάν» δημόσιες παροχές. Πίσω από αυτό το οξύμωρο βρίσκεται ο ανθεκτικός μύθος του «δωρεάν γεύματος».
Μύθος 3: Το κράτος ως εργοδότης
Ένα σημαντικό μέρος του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα δεν είχε ως σκοπό να παρέχει υπηρεσίες στους πολίτες, αλλά αντίθετα να εξυπηρετεί τους εργαζόμενους σ’ αυτό. Τα εργασιακά ζητήματα θεωρήθηκαν μέρος της προνοιακής πολιτικής και συχνά η ανεργία αντιμετωπιζόταν με την δημιουργία περιττών θέσεων εργασίας στο Δημόσιο. Αυτές οι πρακτικές διαιώνισαν την ψευδή πεποίθηση ότι η αμοιβή πρέπει να αντιστοιχεί στον αριθμό των ωρών εργασίας, αντί στο αποτέλεσμα της εργασίας.
Μύθος 4: Δίκαιη αμοιβή
Κατά την Μεταπολίτευση, οι μισθοί αυξήθηκαν δυσανάλογα προς την παραγωγικότητα των εργαζομένων. Μολονότι σήμερα αυτό είναι μη βιώσιμο, παραμένει κοινή πεποίθηση ότι οι ψηλοί μισθοί μπορούν να διατηρηθούν μέσω ρυθμίσεων και παρεμβάσεων στην αγορά εργασίας, παρά τα δεδομένα σε ολόκληρο τον κόσμο που καταδεικνύουν ότι το επίπεδο των μισθών εξαρτάται από την παραγωγικότητα της εκάστοτε χώρας. Πολλοί φαίνεται να υποστηρίζουν ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα χαμηλοί. Αυτό όμως δεν εξηγεί το γιατί η χώρα αποτυγχάνει να προσελκύσει διεθνείς επενδυτές: το αρνητικό αποτέλεσμα του κρατικού παρεμβατισμού στο επιχειρηματικό κόστος παραβλέπεται. Οι μισθοί μπορεί να είναι χαμηλότεροι από τον μέσο όρο στην ΕΕ, αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να θεωρούνται χαμηλοί αν ληφθούν υπόψη τα λειτουργικά κόστη των επιχειρήσεων.
Μύθος 5: Κεκτημένα δικαιώματα και Προστασία των Αδυνάτων
Στην Ελλάδα είναι δημοφιλής ο μύθος ότι μια σειρά από ρυθμίσεις που όλα αυτά τα χρόνια ευνοούσαν συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες συνιστούν αναφαίρετα κεκτημένα δικαιώματα αυτών των ομάδων. Πιστεύεται ευρέως ότι αυτές οι ρυθμίσεις θεσπίστηκαν για την προστασία των αδυνάτων και ότι ουσιαστικά όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να θεωρούνται μέρος των αδυνάμων. Αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αυτές οι ρυθμίσεις όχι μόνο ευνοούν επιλεκτικά συγκεκριμένες ομάδες, αλλά και επιβαρύνουν τα πιο αδύναμα τμήματα της κοινωνίας. Οι εργασιακοί νόμοι για τον κατώτατο μισθό, καθώς και το συνταξιοδοτικό σύστημα είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Και τα δύο, λειτουργούν εις βάρος των νεοεισερχόμενων στο εργασιακό δυναμικό και συνεπώς εις βάρος των νεότερων γενεών.
Μύθος 6: Η εξέγερση του Πολυτεχνείου
Η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από σοβαρές ανισότητες μεταξύ των γενεών. Παραδόξως όμως, οι νεότερες γενιές κατά κανόνα αποδέχονται και υπερασπίζονται τα κοινωνικά αιτήματα των μεγαλυτέρων, τα οποία στην πραγματικότητα διατηρούν και ενισχύουν αυτές τις ανισότητες. Πίσω από το παράδοξο αυτό, βρίσκεται ο μύθος της Γενιάς του Πολυτεχνείου που εξεγέρθηκε κατά της δικτατορίας το 1973, ανοίγοντας το δρόμο για την τελική της πτώση.
Μύθος 7: Πολίτες χωρίς Ευθύνη
Το 2011 ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων διαμαρτυρήθηκε κατά της κυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι το δημόσιο χρέος είναι επαχθές και θα πρέπει να διαγραφεί. Παρά το γεγονός όμως ότι τα επίπεδα της διαφθοράς στην Ελλάδα είναι όντως υψηλά σε σχέση με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, δεν φτάνουν για να δικαιολογήσουν την συσσώρευση ενός τόσο μεγάλου επιπέδου μη βιώσιμου χρέους. Αντιθέτως, αυτό το χρέος πρέπει να αποδοθεί στο ίδιο το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, στον κρατισμό και την διαρκή δημοσιονομική επέκταση.

δείτε το βίντεο
https://vimeo.com/124189534

from LearnLiberty.gr

Transumanza

ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΔΙΝΑ ΣΤΑ ΟΡΕΙΝΑ

Κάποιες φορές δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια αυτό που λέγεται transumanza ή μετακινούμενη κτηνοτροφία, συνοδεύσαμε τα γελάδια από τα πεδινά στα βουνά της Αργιθέας, με τον Μπάρμπα Κώστα που πήγαινε αεράτος και καλπάζοντας ....ετών 75 παρακαλώ ο Μπαρμπα Κώστας.
Δυστυχώς ελάχιστοι έχουν μείνει, θα μπορούσε να αποτελέσει κομμάτι της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και αυτό το κοπάδι να το συνοδεύουν εκατοντάδες, αυτό που γίνεται ακριβώς αυτή τη στιγμή στην Ιταλία και Γαλλία.

horseback in Greece

Rete delle Ippovie del Mediterraneo” με τη συμμετοχή της Ιταλίας, της Ελλάδας, του Μαρόκου και της Ισπανίας

Ένα τουριστικό προϊόν που δίνει την ευκαιρία στον αναβάτη να πραγματοποιήσει ένα πολυήμερο ταξίδι με ένα ξεχωριστό τρόπο μέσα από μονοπάτια, δάση,  λόφους, κοιλάδες, κατά μήκος λιμνών, ποταμών και εθνικών πάρκων, στις μεσογειακές περιοχές της Ευρώπης και της Βόρειας Αφρικής πάνω σε ένα άλογο.
Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τη φιλοξενία των περιοχών αυτών στις καθημερινές στάσεις που γίνονται σε ξενοδοχεία, κτήματα και σπίτια σε γραφικά χωριά

horseback in Greece

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ

Η σειρά με την οποία διηγούνταν τους δώδεκα άθλους δεν ήταν πάντοτε η ίδια. Οι αφηγητές, ωστόσο, συμφωνούν ότι ο πρώτος άθλος ήταν η πάλη με το λιοντάρι της Νεμέας και ότι οι πρώτοι έξι άθλοι, έγιναν γύρω από το Άργος, το βασίλειο των Μυκηνών και της Τίρυνθας. Από τον έβδομο άθλο του ο Ηρακλής διατάχθηκε να περιπλανιέται σε μέρη μακρινά, και από την Θράκη έπρεπε να φέρει στις Μυκήνες τα επικίνδυνα άλογα του βασιλιά Διομήδη. Ο Διομήδης ήταν γιος του Άρη και της Κυρήνης και αδερφός του Κύκνου. Βασίλευε στη Θράκη σ΄ έναν άγριο και πολεμικό λαό τους Βίστονες που ζούσαν γύρω από τη λίμνη η οποία είχε πάρει το όνομά τους.

Ο Διομήδης είχε τέσσερα ανθρωποφάγα άλογα που από τα ρουθούνια τους πετούσαν φωτιά. Παράξενα και τα ονόματά τους: Πόδαγρος, Λάμπων, Ξάνθος, Δεινός. Αργότερα, είπαν πως τα ίδια άλογα κατασπάραξαν το Γλαύκο, το γιο του Σίσυφου, στους νεκρικούς αγώνες για να τιμήσουν τον Πελία. Μια παλιά αγγειογραφία μας τα παρουσιάζει σαν φτερωτά. Ο βασιλιάς του κάτω κόσμου, επίσης, λεγόταν Κλυτίπωλος, "ο φημισμένος για τα πουλάρια του". Αυτά, ήταν τα άλογα του θανάτου, κι έτσι μόνο μπορούμε να καταλάβουμε την παράξενη ιστορία με τα ανθρωποφάγα άλογα.

Ο Ηρακλής άρχισε το ταξίδι του από την Θεσσαλία και στάθμευσε στις Φερές, στο παλάτι του Άδμητου. Η ιστορία έγινε αθάνατη από τον Ευριπίδη στο δράμα του "Άλκιστις". Ο Άδμητος, "ο αδάμαστος", (είχε το ίδιο όνομα με το βασιλιά του κάτω κόσμου), ήταν ο άρχοντας που έμεινε μαζί του για ένα χρόνο ο Απόλλωνας. Ο θεός φρόντιζε τα άλογά του, τα καλύτερα του κόσμου, και τον βοήθησε επίσης να κερδίσει την Άλκηστη την πανέμορφη κόρη του Πελία, του βασιλιά της Ιωλκού. Όταν ο γαμπρός μπήκε στο νυφικό θάλαμο τον βρήκε γεμάτο φίδια. Ίσως αυτό να είναι νύξη πως το υποχθόνιο ζευγάρι, έκαναν γάμο φιδιών. Ο Απόλλωνας, μέθυσε τις Μοίρες στη γαμήλια γιορτή κι εκείνες του υποσχέθηκαν πως θα διπλασίαζαν τη σύντομη ζωή του Άδμητου αν πέθαινε στη θέση του κάποιος άλλος.

Την ημέρα που ο Απόλλωνας έφυγε από το παλάτι, έφθασε ο Θάνατος για να πάρει την Άλκηστη. Γιατί ούτε οι γονείς του Άδμητου, ούτε κανένας άλλος ήθελαν να πάρουν τη θέση του. Μόνο η νεαρή γυναίκα του. Ο Ηρακλής έφθασε, όταν η Άλκηστη είχε συρθεί επάνω κι ο Θάνατος την περίμενε στο μνήμα. Τότε μαθαίνει ο ήρωας τι συμβαίνει. Μετά από πάλη με το Θάνατο, παίρνει τη λεία του. "Τόσο θαμπώθηκαν οι θεοί από τον θεληματικό ερχομό της στον Άδη που άφησαν την Άλκηστη", μας λέει ο τραγικός ποιητής Αγάθωνας.

Φεύγοντας από τον Άδμητο ο Ηρακλής έφθασε στον αποτρόπαιο Διομήδη. Τ΄ άλογά του τα έδενε με σιδερένιες αλυσίδες στη χάλκινη φάτνη και τα τάϊζε με το κρέας των άτυχων ξένων. Για να τα δαμάσει, ο Ηρακλής, τους έριξε για τροφή τον Διομήδη και πήρε τα ζώα στις Μυκήνες. Ο Ευρυσθέας θα έπρεπε να τα αφιερώσει στην Ήρα κι η ράτσα τους διατηρήθηκε πιθανώς μέχρι τα χρόνια του Μ.Αλέξανδρου. Άλλοι αφηγητές, λένε, πως η ιστορία συνδέεται με την ίδρυση της πόλης Άβδηρα στη Θράκη.

Πως τον ήρωα καταδίωξαν ο Διομήδης με τους Βίστονες, κι εκείνος για να παλέψει μαζί τους, άφησε τα άλογα στην προστασία του αγαπημένου του Άβδηρου. Κι ο Άβδηρος έπεσε θύμα των ζώων που τον κατασπάραξαν. Ο Ηρακλής τον έθαψε κι ίδρυσε κοντά στο μνημείο την πόλη Άβδηρα. Διηγούνταν, επίσης, ύστερα από αυτό τον θρακικό άθλο, προσχώρησε στους Αργοναύτες, αλλά έμεινε λίγο μαζί τους γιατί εκεί, στις νύμφες των πηγών, έχασε το νεαρό σύντροφό του τον Ύλα. Επίσης έπρεπε να αγωνιστεί με τους τρεις γιους του Άρη, στη Μακεδονία, Θράκη και Θεσσαλία, εκτός από τον Διομήδη με τον Λυκάονα και τον Κύκνο. Ενάντια στον Κύκνο, πολέμησε ο Ηρακλής, έχοντας στο πλευρό του την Αθηνά και δίπλα του τον Ιόλαο.

Μια ερμηνεία του μύθου, θέλει τα άλογα του Διομήδη να είναι τα ίδια μ΄ αυτά, τα τέσσερα άλογα, της Αποκάλυψης του Ιωάννη. Και στις δύο περιπτώσεις, εκφράζουν τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους επιτιθέμεθα στον στον εαυτό μας, κάνοντας αυτοκαταστροφικές επιλογές και στα τέσσερα επίπεδα (σωματικό, συναισθηματικό,νοητικό, πνευματικό). Ο Ηρακλής, καλείται να υπερβεί τις αντίστοιχες συμπεριφορές και να παραδοθεί στο ανώτερο κομμάτι του εαυτού του, κάτι που φοβάται πολύ, γι΄ αυτό και τα άλογα είναι ανθρωποφάγα.

Όπως λέει κι ο Καζαντζάκης "Προσπαθώ να μετουσιώσω τη σάρκα σε φως, σε πνεύμα, έτσι που όταν έρθει να μη βρει τίποτα ο Χάροντας να πάρει".

πηγή http://erevoktonos.blogspot.gr/

Η δική μας η Ferrari είναι οι ελιές μας, τα κρασιά μας, οι τραχανάδες μας, τα τυριά μας, τα ψάρια μας

Στην Ελλάδα δεν έχουμε βαριά βιομηχανία. Η δική μας η Ferrari είναι οι ελιές μας, τα κρασιά μας, οι τραχανάδες μας, τα τυριά μας, τα ψάρια μας. Όλα τα αγνά προϊόντα της ελληνικής γης. Ας ενημερωθούμε και ας σκεφτούμε, και ας φτιάξουμε μια νέα κοινωνία ΕΜΕΙΣ οι πολίτες.

Ας τολμήσουμε να πάμε μπροστά εστιάζοντας σε βασικά πράγματα. Δε χρειαζόμαστε wi-fi  αλλά να επανακτήσουμε την αίσθηση της αξιοπρέπειας.  Forward to the basics. Ας τολμήσουμε. Δείτε την καταπληκτική ομιλία του Παύλου Γεωργιάδη στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.




http://www.enallaktikos.gr/

Η Ένωση Εκτροφέων Αλόγου Φυλής Θεσσαλίας στην HELEXPO Zootechnia 2015

Η Ένωση Εκτροφέων Αλόγου Φυλής Θεσσαλίας συμμετείχε για ακόμη μια χρονιά στην HELEXPO Zootechnia 2015, προβάλλοντας το Θεσσαλικό άλογο, την χρήση του παραδοσιακά από τους κτηνοτρόφους αλλά και την χρήση του σε τουριστικές δράσεις της σύγχρονης εποχής.

H φυλή της Θεσσαλίας είναι αρχαία ελληνική φυλή, από άλογα της φυλής αυτής αποτελείτο το αρχαιοελληνικό ιππικό και ο Bουκεφάλας, το αγαπημένο άλογο του M. Αλεξάνδρου ήταν θεσσαλικό άλογο.

HELEXPO Zootechnia 2015

Tο ύψος τους είναι 1,35 - 1,5 μ. H κεφαλή τους είναι μεγάλη και βαριά, ο λαιμός τριγωνικός, η γραμμή της ράχης ευθεία, η λεκάνη ευρεία αλλά κεκλιμένη, η χαίτη όρθια και η ουρά άφθονη.

Σήμερα αντιπροσωπευτικά ζώα της φυλής αυτής σπανίζουν, αυτό ήταν το αποτέλεσμα της κρατικής ανεπάρκειας στην υπόθεση της διατήρησης των σπάνιων ελληνικών φυλών, που αποτελούν μέρος της εθνικής μας κληρονομιάς, και της ανεξέλεγκτης βελτίωσης με ξένες φυλές.

HELEXPO Zootechnia 2013

Oι  χρωματισμοί τους είναι ο φαιός, ο ορφνός, ο καστανός, ο μέλας και σπανιότερα ο ξανθός. Oι οπλές είναι χρώματος μελανού, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εμφανίζονται σπάνια.
Είναι λιτοδίαιτο, ανθεκτικό στις προσβολές και τις ασθένειες, τον χειμώνα  προστατεύεται από πλούσιο τρίχωμα, που το χάνει κατά την διάρκεια της άνοιξης.

Τα τελευταία χρόνια η  Ένωση Εκτροφέων Αλόγου Φυλής Θεσσαλίας κάνει πολύ σημαντική προσπάθεια να διασώσει τη φυλή και μέσο δράσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη να ξαναδώσει στο Θεσσαλικό Άλογο την παλιά του αίγλη.

Πρόγραμμα ελέγχου DNA

Στο πλαίσιο αυτών των δράσεων η Ένωση έχει καταφέρει με τη συνδρομή του Κέντρου Γενετικής Βελτίωσης του Υπουργείου Γεωργικής Ανάπτυξης μέχρι σήμερα τα εξής:

-Ελεγχόμενη αναπαραγωγή
-Ηλεκτρονική Σήμανση
-Πρόγραμμα ελέγχου DNA
-Παρουσίαση του Θεσσαλικού Αλόγου στην έκθεση HELEXPO Zootechnia 2013
-Παρουσίαση του Θεσσαλικού Αλόγου στην 9η Γεωργική Κτηνοτροφική Έκθεση Λάρισας το 2013

9η Γεωργική Κτηνοτροφική Έκθεση
Λάρισας το 2013

-Παρουσίαση του Θεσσαλικού Αλόγου στην Atella στην Ιταλία το 2013
-Προώθηση του ιπποτουρισμού στην ιππική έκθεση της Verona στην Ιταλία το 2014
-Προώθηση του ιπποτουρισμού και παρουσίαση όλων των πιθανών προοπτικών της ανάπτυξης δράσεων γύρω από το θεσσαλικό άλογο, στο forum Athens Money Show στο Athens Hilton το 2014
-Παρουσίαση του Θεσσαλικού Αλόγου στην έκθεση HELEXPO Zootechnia 2015

HELEXPO Zootechnia 2013

9η Γεωργική Κτηνοτροφική Έκθεση
Λάρισας το 2013

Atella στην Ιταλία το 2013

Πρόγραμμα ελέγχου DNA

έκθεση της Verona στην Ιταλία το 2014  

έκθεση της Verona στην Ιταλία το 2014